บทที่ 1
กรุงเทพ2022หมอทหารหญิงปลายฟ้า
เสร็จภารกิจจากต่างประเทศกลับมาพักร้อน กลับมาพักร้อนที่คอนโดปลายฟ้าเป็นเด็กกำพร้าดิ้นรนสอบชิงทุนจนได้เป็นหมอทหารฝึกหนักเก่งด้านการต่อสู้อาวุธทุกอย่างเป็นหมอที่เก่งและสมุนไพรเธอเรียนรู้สมุนไพรทุกอย่างจนช่ำชอง กลับมาที่ห้องหลังจากทานข้าวเสร็จ
ตอนเช้าเธอขึ้นเขาไปไหว้พระขอพรขอให้เจอกับครอบครัวที่อบอุ่น หลังกลับมาจากไหว้พระ เธอทานข้าวอาบน้ำเข้านอนอ่านหนังสือและหลับไป ตื่นมาอีกทีเธอตกใจมากลืมตาขึ้นมองไปทางไหนเห็นแต่ป่า สักพักความทรงจำของหญิงคนหนึ่งก็ไหลเข้ามาอย่างมากมายเธอชื่อหลี่ถิงขึ้นเขามาตั้งตอนเช้าเธอสะดุดเถาวัลย์ตกลงมาจากเขากระแทกกับต้นไม้และเสียชีวิต ปลายฟ้าจึงมาเข้าร่างของเธอความทรงจำหลี่ถิงเธอแต่งกับหลี่หยางสามีของเธอ มีลูกด้วยกันสองคนแฝดชายหญิงอายุสี่ขวบ สามีของเธอมีอาชีพล่าสัตว์เดือนที่แล้วสามีเธอขึ้นมาล่าสัตว์ฝนตกหนักลื่นตกเขาบาดเจ็บหนักตอนนี้เดินยังไม่ได้นอนรักษาตัวอยู่ที่บ้านเพราะไม่มีเงินไปหาหมอจึงทานยาสมุนไพรของหมอชาวบ้านอาการจึงไม่ดีขึ้นเท่าไรทุกอย่างจึงตกมาที่เธออย่างหนัก ต้องหาเงินหาของป่าไปขายพอแลกกินและยาให้สามีทำให้ร่างกายนี้อ่อนแอมากเพราะขาดสารอาหาร ก่อนที่เธอจะตกลงลงไปในเขาเธอเห็นไก่ป่าคิดว่าจะจับไปทำน้ำแกงไก่ให้ลูกกับสามีจึงสะดุดเถาวัลย์ตกเขาไป ปลายฟ้าจึงเข้ามาร่างของเธอ ปลายฟ้าในร่างของหลี่ถิงมองสำรวจรอบตัวมองดูแขนหรือขาว่าบาดเจ็บตรงไหนบ้าง เธอรู้สึกเจ็บแค่ที่หัวอย่างเดียวเธอรู้สึกร้อนที่แขนจึงมองดูมีรอยสักรูปดอกบัวจึงลองเอามือแตะดูก็ตกใจ เธอเหมือนวูบลืมตาตื่นขึ้นมาเธออยู่ในห้องที่คอนโดของทุกอย่างยังอยู่ครบเธอไม่ได้ฝันไปใช่ไหม เธอหยิบอาหารในตู้เย็นมากินจนอิ่มแล้วก็กินยาแก้ปวด และล้างแผลเสร็จแล้วจึงลองแตะดอกบัวอีกครั้งเธอก็ยืนอยู่ในป่าที่เดิมดูหมือนว่าสัญลักษณ์รูปดอกบัวจะมีความพิเศษในการกลับไปยังห้องคอนโดของเธอเองซึ่งมันดีมากเพราะคอนโดของเธอมีสิ่งของสารพัดสิ่งในการใช้ชีวิตเพราะเธอเป็นหมอทหาร จึงมีของในการใช้ชีวิตเยอะมากๆเรียกว่าเก็บสะสมเลยละ งั้นเธอขอเรียกว่ามิติแล้วกันหญิงสาวคิดในใจ เธอจึงลองคิดอยากลองหยิบของออกมาจากมิติลองเอามีดออกมาก็อยู่ในมือเธอ เธอดีใจมากดึงเอาธนูออกมาด้วยเผื่อเจอสัตว์สักตัวหลี่ถิงจึงรีบขึ้นจากข้างล่างเขาก่อน พอมาถึงข้างบนแล้วเธอจึงมองหาทางลงเขากับบ้านหาลูกกับสามีของร่างเดิม เดินมาสักพักเจอไก่ป่าเธอจึงยิงธนูได้ไก่ตัวใหญ่หนึ่งตัวเก็บใส่ตระกล้าเดินมาเจอองุ่นป่าเห็ดป่าเต็มไปหมดเธอจึงรีบเก็บใส่ตระกล้าจนเต็มสงสัยคนที่นี้ไม่รู้จักของกินจึงยังยากจนแต่ไม่ใช่สำหรับเธอแน่นอนเก็บให้เรียบเลยเราหยิงสาวคิดในใจอย่างอารมณ์ดี
เดินลงเขาลงมาตามความทรงจำเจ้าของร่างเดิมก็เจอลำธารก่อนจะถึงทางไปบ้านเธอจึงแวะล้างหน้าให้สดชื่นสักหน่อย ล้างหน้าเสร็จมองลงไปในน้ำเจอปลาเยอะมากมีแต่ตัวใหญ่ๆเธอหยิบที่จับปลาในมิติออกมาตักปลาทันทีเอาไปสัก10ตัวก่อนพอ เธอจึงเอาเข้ามิติเอาไว้ก่อนมองดูตรงโขดหินมีกุ้งตัวใหญ่เยอะมากตรงซอกหินเธอจึงรีบจับกุ้งเก็บโยนเข้ามิติก่อน มีอาหารเยอะมากๆดีจริงๆๆหลี่ถิงยกมือขึ้นไหว้ขอบคุณนะเจ้าค่ะที่ให้มิติติดตัวลูกมาด้วย หลี่ถิงฉันจะดูแลครอบครัวเธอเองไม่ต้องเป็นห่วงพอบอกเสร็จลมก็พัดวูบหนึ่งเธอคงรับรู้แล้วหญิงสาวคิดในใจ จากนั้นก็รีบลงจากเขาทันที
โปรดติดตามตอนต่อไป