บทมากรตัวสั่นเทา หล่อนค่อย ๆ ก้าวเท้าถอยหลังหนีอย่างหวาดกลัวจับขั้วหัวใจ หล่อนไม่น่าเลย..ไม่น่าลืมตัวทำอย่างนี้เลย หญิงสาวมองไปที่ประตูห้องที่เปิดค้างอยู่ ตอนนี้หล่อนคงต้องออกไปจากที่นี้ก่อน เรื่องที่จะพูดคงต้องเก็บไว้โอกาสหน้าดีกว่า เพราะขืนถ้าหล่อนยังไม่ออกไป มีหวังหล่อนไม่มีโอกาสหายใจต่อไปแน่
แต่มีหรือติญญานนท์จะปล่อยให้คนที่ทำร้ายเขาหลุดรอดออกไปได้ง่าย ๆ ไม่ช้าร่างบางก็ถูกรวบเข้าไปไว้ในอ้อมแขนแข็งแรงของเขาแน่น อกอวบอิ่มเต็มวัยสาวเสียดสีอยู่กับอกกว้างที่อุดมไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแรงอย่างแนบสนิท
บทมากรดิ้นรนพัลวัน แต่ก็เป็นเหมือนทุกครั้งที่หล่อนไม่สามารถหลุดออกไปได้เลย ยิ่งดิ้นรนก็เหมือนเติมเชื้อไฟให้เขารัดหล่อนแน่นเข้าไปอีก
“ทำไม?! อยากนักใช่ไหม ถึงต้องยั่วให้ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้อย่างนี้ อยากนักหรือไง!”
น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความชิงชังดังกังวานไปทั่ว ร่างบางของหล่อนถูกโยนลงบนเตียงอย่
