แสงแดดร้อนแรงที่แผดเผาลงมาต้องผิวกาย ไม่ได้ทำให้บทมากรรู้ซึ้งถึงความร้อนนั้นแม้แต่นิดเดียว เพราะตอนนี้หัวใจของหล่อนกำลังเจ็บปวด คลื่นทะเลยักษ์กำลังโหมกระหน่ำใส่หล่อนอย่างรุนแรง จนตอนนี้หล่อนแทบจะยืนไม่ไหวด้วยซ้ำ
แววตาเหยียดหยามชิงชัง ที่เขามองผ่านมายังหล่อน ทำให้หัวใจที่เป็นแผลอยู่แล้วชอกช้ำมากขึ้นเป็นทวีคูณ ไหนจะคำพูดที่เหมือนกับคนไร้หัวใจนั้นอีก ตอนนี้หล่อนเจ็บจนแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว อยากจะหายตัวไปให้ไกล ๆ จากโลกนี้เสียเหลือเกิน
“กอบัวสู้ ๆ”
หญิงสาวพยายามปลอบใจตัวเอง แต่มันก็ไม่ได้ผล ครั้งแล้วครั้งเล่าที่หล่อนทำอย่างนี้ มันกลับทำให้หล่อนจมปลักไปกับความร้าวรานใจมากขึ้นไปอีก
“ร้องไห้พอหรือยัง”
บทมากรตกใจสะดุ้งสุดตัว เมื่อมีเสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหลัง แต่หล่อนคงไม่ตกใจมากขนาดนี้ ถ้าเสียงนั้นไม่ใช่เสียงของนางมารร้ายที่จ้องทำร้ายหล่อนทุกเมื่อ หญิงสาวรีบเช็ดน้ำตาอย่างรีบร้อน ก่อนจะค่อย ๆ ห
