เสียงรถยนต์ที่เคลื่อนเข้ามาจอดสนิทที่หน้าบ้าน ทำให้ร่างบางรู้สึกตัวสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากฝันร้ายเพื่อมาพบความจริงที่เจ็บปวดแทน หญิงสาวเหลือบมองนาฬิกาเรือนสวยที่ตั้งอยู่หัวเตียง มันบอกว่าตอนนี้เวลาแปดโมงเช้าแล้ว
ร่างบางลุกขึ้นจากเตียงไปชะโงกมองที่หน้าต่างห้อง ภาพที่เห็นทำให้หัวใจที่กัดหนองของหล่อนระบมขึ้นมาอีก ร่างสูงใหญ่ที่หล่อนจำได้ดีว่าคือใครกำลังประคองกอดร่างสวยสมส่วนของผู้หญิงคนนั้น คนที่เขารักอย่างทนุถนอมห่วงใย ช่างผิดกับความรุนแรง ป่าเถื่อนที่เขาแสดงออกมายามอยู่ใกล้หล่อนนัก
น้ำตาไหลลงมาอาบแก้ม มือบางรีบปาดมันทิ้งไปอย่างไม่ใยดี ริมฝีปากอิ่มบางเม้มเข้าหากันแน่น ความเจ็บปวดแทรกซึมไปทั่วร่าง
เขาไม่ได้กลับบ้านมาทั้งคืน หล่อนนอนรอเขาจนเกือบเช้า กว่าจะเผลอตัวหลับไป แต่พอตื่นขึ้นมากลับต้องมาเจอภาพที่ปวดใจอย่างนี้ หล่อนไม่น่าตื่นขึ้นมาเลย
หญิงสาวขังตัวเองอยู่ในห้องนอนอยู่อย่างนั้นจนเกือบเที
