ผู้ชายคนนี้ลากฉันเข้ามาในห้องของเขายังปิดประตูตามเสียงดังโครม คนที่ทำเรื่องอุกอาจในบ้านหลังนี้ได้โดยไม่สนใจใครหน้าไหนก็คงเป็นเจ้าของบ้านอยู่แล้ว
ฉันหน้าซีดเล็กน้อยเพราะยังตกใจไม่หาย แต่อยู่กับเขามานานฉันเรียนรู้วิธีปรับสีหน้าราวกับกิ้งก่าปรับสี
ฉันยิ้มให้เขาแล้วมองเขาเหมือนว่าเขาที่อุ้มฉันมาแบบนี้เป็นเรื่องที่ไม่ได้ผิดปกติอะไร เหมือนกับเขาทำแบบนี้ไม่ได้ผิดสักนิดทั้ง ๆ ที่ฉันรู้ดีว่าผิดเต็มประตู
แต่เพราะเป็นเจ้านายจึงทำให้ฉันไม่โกรธ เขามีอภิสิทธิ์เหนือฉันเสมอ
แต่เขากลับทำท่าทางราวกับยักษ์ ทั้งสีหน้าและแววตาของเจ้านายดูถมึงทึงทั้งยังจ้องฉันราวกับฉันไปทำความผิดอะไรมา เขาดูอารมณ์เสียเอามาก ๆ
ฉันคุ้นเคยห้องของเจ้านายดี หลายครั้งที่เข้ามากลางดึกหากมีงานเร่งด่วน แต่ไม่เคยรู้สึกกลัวเหมือนในตอนนี้ เขาปล่อยฉันลงพื้นแล้วยืนกอดอกในรัศมีที่แทบจะประชิดตัวฉัน
ใบหน้าของเขาแดงเล็กน้อย แต่ใบหูแดงจนเ
