“ทำไมเงียบล่ะ” พจน์ซุกไซ้เข้าหา กลิ่นสาบสาวทำให้เขาหลงมัวเมาไปชั่วขณะ
“อื้อ...” ดรุณีครางเสียงหลงเมื่อเขาดูดรัดทรวงอกอวบอิ่มของเธอแรงๆ มือหนานวดเฟ้นสะโพกผายของเธอหนักๆ ก่อนจะเสียดสีแก่นกายชายเข้าหา เธอตาโตส่ายหน้าไปมาพร้อมพาสะโพกหนี ในขณะที่พจน์รั้งสะโพกของสาวน้อยเอาไว้กดกายลงไปหา
“อ๊า...” เขาครางด้วยใบหน้าเหยเกเมื่อแทรกกายเข้าไปหาแล้วพบแต่ความคับแน่น ดรุณีร้องไห้เบาๆ ในขณะที่พจน์เสียบคาเอาไว้แบบนั้น
“เธอต้องรับมันให้ได้สิ เป็นเมียก็ต้องทำแบบนี้กันทุกวัน” น้ำเสียงของเขาแหบพร่าหลังจากแช่กายให้เธอปรับตัวก่อนจะสอดแทรกเข้าไปเป็นจังหวะ
ดรุณีร้องครางเสียงหลง จิกมือกับผ้าปูเตียงแน่นเมื่อร่างสูงแข็งแรงโกยกายเข้ามาหาอย่างเร่าร้อน เขาบดจูบริมฝีปากของเธออย่างดุดัน โยกคลอนเรือนร่างเข้าหาจนเธอร้องครางไม่เป็นภาษา นานหลายนาทีกว่าที่เขาจะพลิกกายลงไปจากเรือนร่างของเธอ ดรุณีพลิกกายไปอีกด้านกอดตัวเองเอา
