ฤกษ์ส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าห้องหอมาถึงช่วงสองทุ่มเก้านาที ผู้ใหญ่อวยพรให้คู่บ่าวสาวก่อนจะออกไปจากห้องหอ บิดามารดาของพจน์นั้นเสียชีวิตหมดแล้ว ก็เหลือแค่ญาติผู้ใหญ่อีกไม่กี่คนของพจน์ที่ยังมีชีวิตอยู่
“อาพจน์คะ”
“ครับ” เขารับคำ
“อาบน้ำกันดีกว่าค่ะ” น้ำเสียงของเธอยั่วยวนนักในความรู้สึกของเขา แต่เขาก็ยินยอมพร้อมใจไปกับการยั่วเย้าของเธอ สาวน้อยยิ้มหวาน ก่อนจะประทับจุมพิตกับริมฝีปากหยักหนาของเขา
“ขี้อ้อน” เขากุมแก้มนุ่มของเธอเอาไว้ ก่อนจะประทับจุมพิตอย่างดูดดื่ม สอดแทรกลิ้นหนาเข้าไปในโพรงปากนุ่มของเธอ เกี่ยวกระหวัดรัดลิ้นของกันและกันอย่างเสียวซ่าน
“หนูดีจะอาบน้ำให้อาพจน์เองค่ะ” เธอลูบไล้แผงอกกว้างของเขาที่ยังมีเสื้อผ้าครบชุด
“แบบนี้เรียกว่ายั่วอารู้ไหม”
“ยั่วได้ไหมคะ” เธอกัดปากเบาๆ ช้อนสายตาขึ้นมองเขาด้วยท่าทีโอดอ่อย
“ยั่วได้ครับ” ลมหายใจของพจน์หอบแรงยามที่เธอปลดกระดุมเสื้อให้อย่างเบา
