ทุกคนเข้ามารายล้อมอยู่รอบกาย ในวันเกิดวันนั้นของดรุณีจึงเป็นวันเกิดที่ทำให้เธอมีความสุขมากที่สุด เพราะทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา ยกเว้นบิดาคนเดียวเท่านั้นที่จากไปแล้ว แต่เธอก็ยังมีพจน์ พรรณี มณีผู้เป็นเพื่อนรักและมารศรีมารดาของมณีที่เอ็นดูเธอเหมือนลูกสาวคนหนึ่ง
“สุขสันต์วันเกิดนะครับหนูดี มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงและขอให้เป็นนักเขียนชื่อดัง” พจน์อวยพรวันเกิดให้ภรรยาคนสวย เขายกหลังมือของเธอขึ้นมาจุมพิตอย่างเอื้อเอ็นดู
“แกะของขวัญของอาหรือยังครับ”
“ยังเลยค่ะ” เธอหยิบของขวัญจากกล่องน้อยๆ ของเขาขึ้นมาถือเอาไว้อย่างตื่นเต้น
“เปิดดูสิครับว่าชอบไหม” เขากดยิ้มมุมปาก มองเธอเปิดกล่องของขวัญไม่วางตา
“อาพจน์” ดรุณีอุทานตาโตเมื่อด้านในคือแหวนเพชรเม็ดงาม
“แต่งงานกับอานะครับหนูดี อารักหนูดีครับ” พจน์คุกเข่าลงตรงหน้าหญิงสาว ทำเอาดรุณีถึงกับขัดเขิน เพราะทุกคนกำลังมองมาอย่างลุ้นๆ ว่าเธอจะตอบรับคำ
