Episode 4

1271 คำ
Episode 4 ​ Gafe Talk "ถ้วยชา" "...." "ถ้วยชา!" "...." "ถ้วยชา!!" "หะ...ห๋า?" "มั่วเหม่ออะไรอยู่ ที่ฉันสอนเข้าใจบ้างรึเปล่า " เสียงทุ้มเข้มของออนเซ็นเอ่ยขึ้นอย่างเซ็งจิตเมื่อเห็นว่าเรียกฉันหลายประโยคแต่ฉันก็มั่วนั่งเหม่ออยู่ จะไม่ให้เหม่อได้ไงละ ตอนนี้ฉันกำลังรู้สึกเป็นห่วงถ้วยชาอยู่นะสิ... ถึงแม้พวกเราจะสลับตัวกันแค่สองวัน แต่มันก็มีเรื่องน่าห่วงเยอะแยะไปหมด อย่างเช่น... เรื่องของโอโซน พอได้ยินที่ถ้วยชาเล่าให้ฟัฉันก็เริ่มเป็นห่วงนิดหน่อยแล้ว ถ้วยชาไม่ค่อยมีภูมิคุ้มกันกับผู้ชาย แถมโอโซนยังเป็นคนถึงเนื้อถึงตัวด้วย สำหรับฉันนะชินแล้ว แต่ถ้วยชาไม่ใช่... เฮ้อ ฉันกลัวว่าโอโซนจะจับได้จังว่าฉันกับถ้วยชาสลับร่างกัน แต่ช่างเหอะ คิดไปก็ปวดหัว หาทางอ่อนออนเซ็นให้ได้ดีกว่า ไหนๆเขาก็มาสอนหนังสือให้ฉันหลังเลิกเรียนที่บ้านของเขาแท้ๆ "ขอโทษที ฉันกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่นะ" ฉันเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิดก่อนจะยิ้มพริมใจให้บางๆ "อันนี้... เธอเขียนเป็นใช่ไหม ภาษาญี่ปุ่นคำนี้" ออนเซ็นเอ่ยก่อนจะชี้ไปยังหนังสือที่พวกเรากำลังติวอยู่ จะบอกว่าที่ฉันกำลังนั่งติวอยู่ ไม่เข้าใจสักนิดเดียว แต่ฉันต้องพยายามทำหน้าเหมือนคนเข้าใจ "อื้มมม เขียนเป็นสิ ง่ายนิดเดียวเอง" ฉันยิ้มกว้างให้ก่อนจะทำหน้าตั้งใจเรียน "ฉันว่า... หลังๆมาเนี่ย ไม่สมกับเป็นเธอเลยนะถ้วยชา เธอดูเหม่อมากกว่าปกติ" ออนเซ็นเอ่ยพลางทำหน้านิ่งใส่ฉัน กรี๊ดดด ยิ่งมองหน้านิ่งๆของเขาก็ยิ่งรู้สึกใจเต้น อยากอ่อยเขาให้มากกว่านี้จัง "ไม่นะ ฉันก็เหม่อปกติแบบนี้อยู่แล้วอ่าา" ฉันบอกออกมาตามตรง ก่อนจะปลดกระดุมบนออก พลางทำท่าพัดเบาๆ "ห้องนายมันร้อนๆว่าไหม" ฉันเอ่ยก่อนจะถอดเนคไทชุดนักเรียนออกอย่างยั่วยวน ฉันพยายามยั่วเขาแบบอ่อนๆ เขาจะรู้ตัวไหมนะ "ร้อนเหรอ ฉันเปิดแอร์ตั้ง20องศา หนาวจะตาย" ออนเซ็นเอ่ยพลางมองฉันอย่างงงๆ ซวยละ... อ่อยผิดวิธี ที่จริงฉันก็หนาวนั่นแหละ "กะ...ก็ฉันร้อนนี่นา ฉันเป็นคนร้อนง่าย" ฉันบอกออกมาก่อนจะปลดกระดุมอีกเม็ดให้เห็นสายเสื้อชั้นใน ฉันตั้งใจยั่วเขาเลยนะ มองหน้าอกของฉันหน่อยสิว่ะ! อย่าเอาแต่ทำหน้านิ่ง "เหรอ..." ออนเซ็นพยักหน้าเล็กน้อยก่อจะก้มหน้าอ่านหนังสือเรียนต่อ อย่าบอกนะว่ามุขอ่อยแบบนี้ใช้ไม่ได้ผล เฮ้อ! ก็น่าแหละมั้ง... คนนิ่งเงียบสุขุมเยือกเย็นอย่างออนเซ็น ใครๆก็รู้ว่าเข้าใกล้ยาก เพราะเข้าใกล้ยากแบบนี้นี่แหละเลยมีแต่คนไม่กล้ามาจีบ ส่วนมากผู้หญิงก็เลยไปอ่อยแฝดน้องของเขาแทนไง หลายชั่วโมงผ่านไป... "ฉันม่ไหวแล้วอ่าออนเซ็น ติวต่อไปไม่หวายแล้ววว" ฉันเอ่ยขึ้นออกมาอย่างออดอ้อน "งั้นก็พอแค่นี้แหละ เย็นมากแล้วด้วย กลับบ้านก็กลับดีๆด้วยละ" ออนเซ็นเอ่ยออกมาอย่างตัดบทก่อนจะปิดหนังสือ "นะ...นายจะไม่ขับรถไปส่งฉันหน่อยเหรอ" ฉันเอ่ยถามพลางมองออนเซ็นที่ปลดกระดุมเสื้อเม็ดแรกออก "ไม่อ่ะ บ้านเธออยู่ถัดจากหมู่บ้านฉันนิดเดียวเอง เปลืองน้ำมัน" ออนเซ็นเอ่ยออกมาอย่างตัดพ้อ เหอะๆ สมกับเป็นคนที่เยือกเย็นจริงๆ มันทำให้ฉันเริ่มรู้สึกว่าต้องอ่อยเขาให้ติดให้ได้! ผู้ชายแบบนี้ โคตรจะน่าค้นหาเลย! "นายจะไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอออนเซ็น" ฉันเอ่ยเสียงน้อยใจ ก่อนจะค่อยๆถกกระโปรงนักเรียนขึ้นเล็กน้อยอย่างยั่วยวนสายตาของเขาให้หันมามองฉันที่กำลังนั่งอยู่ "เธอร้อนเหรอ ถึงถกกระโปรงขึ้นแบบนั้น " "หืม ใช่ ฉันร้อนมาก" ฉันบอกออกมาพลางทำท่าพัดเบาๆ "เหรอ... ช่างเถอะ งั้นก็กลับบ้าน เดี๋ยวฉันไปส่ง" ออนเซ็นเอ่ยพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่ ดูท่าเขาจะเหนื่อยใจกับฉันน่าดูเลยเหอะ แต่ไม่เป็นไร ฉันจะค่อยๆหยอดเขาไปทีละนิด "ทำไมนายเอาแต่ทำหน้านิ่งตลอดเลยอ่ะ รู้ไหมว่าผู้หญิงหลายๆคนกลัวนายหมดแล้ว" ฉันชวนออนเซ็นคุยระหว่างทางที่เขากำลังขับรถไปส่งฉันที่บ้าน ขืนไม่ชวนเขาคุยเขาคงจะนั่งเงียบไปตลอดกาล! "ทำไมฉันต้องสนผู้หญิงคนอื่นด้วยละ" "ก็... นายไม่รู้เหรอว่าผู้หญิงคนอื่นๆอ่ะจ้องมองนายกันเพียบ" "ฉันไม่เคยสนใจ" ออนเซ็นเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไร "แต่ฉันสนใจนะ" "?" ออนเซ็นหันมามองหน้าฉันอย่างงงๆ "สนใจที่นายเนื้อหอมในหมู่สาวๆไง ถึงนายจะนิ่งเงียบ แต่ผู้หญิงหลายๆคนก็เล็งนายเอาไว้อยู่" "เธอก็เล็งฉันไว้อยู่งั้นเหรอ?" คำพูดของออนเซ็นทำให้ฉันถึงกับนิ่งเงียบไต่อไม่ถูก กรี๊ดดด! เขาถามฉันโจ่งแจ้งขนาดนี้ ฉันจะตอบเขาว่าไงดีละเนี่ย ฉันเล็งเขาเอาไว้ก็จริง แต่ใครจะกล้าตอบแบบนั้น! "ปะ...เปล่าสักหน่อย " "หึ งั้นก็เลิกพูดเรื่องแบบนี้เหอะ ฉันไม่เคยสนใจผู้หญิงคนอื่นอยู่แล้ว ฉันสนใจเธอคนเดียวเท่านั้น" ออนเซ็นเอ่ยด้วยท่าทางเรียบนิ่ง แต่คำพูดขอเขาทำให้ฉันหน้าแดงโคตรๆ ใจงี้เต้นออกนอกรถไปแล้ว! "ถึงบ้านเธอแล้ว " "ขะ...ขอบคุณนะที่นายมาส่งฉัน" ฉันเอ่ยพลางยิ้มบางๆให้ อาการหน้าแดงจากคำพูดของเขามันยังไม่ทำให้หายไป "อืม เล็กน้อย" "อะ...อืม งั้นฉันไปนะ" "เดี๋ยว..." จู่ๆออนเซ็นก็เอ่ยรั้งฉันไว้ ฉันได้แต่เลิกคิ้วมองเขาอย่างงงๆ "พรุ่งนี้วันหยุด มาติวหนังสือที่นี่นะ" ออนเซ็นเอ่ยกระซิบข้างหูหลังจากที่เอาเศษกระดาษยัดใส่มือฉัน ฉันได้แต่ยืนงง รู้ตัวอีกทีเขาก็ขับรถออกไปแล้ว พอคลี่กระดาษยับยู่ยี่นั่นดูก็พบว่ามันเป็นที่อยู่คอนโดและห้องของเขา... อะ...ออนเซ็นให้ที่อยู่ส่วนตัวของเขาแบบนี้ อย่าบอกนะว่าเขาอยากอยู่กับฉันสองคน กรี๊ดดดด! แผนการอ่อยของฉันสำเร็จแล้ว อ๊ะ! แต่อย่าเพิ่งดีใจไป เขาอาจจะแค่อยากไปติวหนังสือกับฉันเฉยๆ คงไม่หวังทำเรื่องแบบนั้นหรอก แต่ฉันพร้อมเสมอนะ "ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อะไรอยู่ได้ น่าขนลุกชะมัด " เสียงหวานใสของถ้วยชาเอ่ยบ่นทันทีหลังจากที่ฉันมัวแต่ทำหน้าระรื่นขณะกำลังนอนกลิ้งอยู่บนห้องของถ้วยชาอยู่ "ก็...ออนเซ็นนัดให้ฉันไปหาเขาที่คอนโดนะสิ " "หะ...ห๊า!? คนอย่างออนเซ็นนะเหรอนัดเธอ?" ถ้วยชาเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ฉันเลิกคิ้วเล็กน้อยอย่างงๆกับท่าทีของเธอ "ใช่... ทำไมเหรอ?" "ปละ....เปล่า ฉันเคยได้ยินออนเซ็นพูดว่ามันเป็นสถานที่พักผ่อนของเขา เขาไม่เคยชวนใครไปที่นั่นเลย แต่ไม่นึกว่าเธอจะได้ไป..." "หุหุ สงสัยฉันจะได้เป็นคนพิเศษของเขาละมั้ง "
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม