Episode 1
Episode 1
“โอ้ยยย~ เจ็บนะ ทำบ้าอะไรของนายเนี่ย!” เสียงหวานใสของเด็กผู้หญิงใบหน้าหวานสวย แต่เต็มไปด้วยความกล้าแก่นเอ่ยดังขึ้น
เธอมีสีผมน้ำตาลอ่อนยาวสลวยถึงกลางหลัง นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มเป็นประกาย แถมยังมีสีผิวขาวอมชมพู มองภายนอกอาจจะเป็นผู้หญิงที่ดูน่าถนุถนอม แต่ไม่ใช่เลย นิสัยของเธอเต็มไปด้วยความเกร่งกล้าและบ้าบิ่นยังกับเด็กผู้ชาย
“แก้มเธอนิ่ม เลยน่าดึงเล่น” เสียงทุ้มเข้มของชายหนุ่มเอ่ย พลางอมยิ้มเล็กน้อย
ท่าทางถึงเนื้อถึงตัวของพวกเขาคาดว่าน่าจะเป็นเพื่อนสนิทกัน หรือไม่ก็เป็นมากกว่าเพื่อน
“อี๋! อย่ามายุ่งกับแก้มของฉันนะโอโซน” เสียงหวานใสเอ่ยด้วยท่าทีที่น่ารังเกียจ
‘โอโซน’ เด็กหนุ่มวัย18ปี นักเรียนชั้นม.6 ที่มีหน้าตาโดดเด่นกว่าใครๆ ใบหน้าเขาคมเข้มและขี้เล่น เรือนผมของเขาเป็นสีดำสนิทดุจน้ำหมึก แถมนัยนต์ตาของเขายังแข็งกร้าว
“งั้นฉันไปยุ่งกับแก้มผู้หญิงคนอื่นก็ได้~ ฉันก็ไม่ได้อยากยุ่งกับคนอย่างเธอนักหรอกกาแฟ” ชายหนุ่มเอ่ยพลางเบะปากอย่างง้องอน
‘กาแฟ’ นั่นเป็นชื่อของหญิงสาวร่างเล็กที่มีนิสัยกล้าแก่น ไม่สมเป็นผู้หญิง แถมเธอยังเป็นเพื่อนสนิทของโอโซนด้วย ถึงพวกเธอจะดูสนิทกันมากกว่าเพื่อนแต่ก็ไม่มีอะไรเกินเลยมากไปกว่านี้
“กาแฟ โอโซน ไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันเถอะ” เสียงหวานใสของผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยดังอยู่หน้าห้อง ทำให้โอโซนและกาแฟถึงกับหันไปมอง
“อ้าว เที่ยงแล้วเหรอ ไวชะมัด” โอโซนเอ่ยก่อนจะเดินไปหาผู้หญิงคนนั้น แถมข้างๆเธอนั้นยังมีผู้ชายที่ใบหน้าคล้ายคลึงยืนอยู่ด้วย
“แหม่ มึงนี่ตัวติดกับถ้วยชาตลอดเลยนะ” โอโซนเอ่ยอย่างแซวๆ แต่เสียงแซวนั้นกลับทำให้ถ้วยชาหน้าแดง
‘ถ้วยชา’ เธอเป็นผู้หญิงใบหน้าหวานปนสวย แถมยังมีเรือนผมสีน้ำตาลยาวถึงกลางหลัง และยังหน้าตาคล้ายคลึงกับกาแฟ เพราะว่าพวกเธอเป็นฝาแฝดกัน
ถ้วยชาและกาแฟ เป็นแฝดไข่ใบเดียวกัน พวกเธอมีใบหน้าที่เหมือนกันจนใครๆต่างแยกไม่ออก แต่สิ่งที่ทำให้ทุกๆคนแยกพวกเธอออกก็คือ นิสัยที่แสนจะแตกต่างกัน
ถ้วยชาจะเป็นเด็กผู้หญิงที่เรียบร้อย น่ารัก ขี้อาย ส่วนกาแฟจะเป็นเด็กที่กล้าแก่น กล้าได้กล้าเสียกับทุกอย่าง อีกทั้งยังมีนิสัยทอมบอย เป็นที่ชื่นชอบในหมู่ผู้ชาย
ไม่ใช่ว่าพวกผู้ชายชอบเธอในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง แต่พวกเขาเห็นเธอเป็นเพื่อนร่วมแก๊งค์กันมากกว่า แตกต่างจากถ้วยชาที่เมื่อผู้ชายคนไหนได้เห็นล้วนจะต้องใจเต้นกันทั้งนั้น
“ก็แค่จะจะไปกินข้าวกับถ้วยชาด้วย” เสียงทุ้มเข้มของผู้ชายอีกคนเอ่ย
“ฉันก็อยากสนิทกับออนเซ็นมั่งจัง~ อิจฉาอ่ะที่ถ้วยชาวนิทกับออนเซ็นคนเดียว~” กาแฟเอ่ยขึ้นด้วยความน้อยใจ ก่อนจะยิ้มกว้างให้กับออนเซ็น
‘ออนเซ็น’ เด็กหนุ่มผู้เป็นเจ้าของใบหน้าหล่อคมเข้ม เขามีรูปร่างหน้าตาที่คล้ายกับโอโซน เพราะพวกเขาเป็นแฝดไข่ใบเดียวกันเหมือนกับกาแฟและถ้วยชา
ถึงหน้าตาของเขาจะคล้ายคลึงจนหลายๆคนแยกไม่ออก แต่คนส่วนมากก็แยกเขาจากนิสัย
ออนเซ็น จะเป็นเด็กหนุ่มที่นิ่งเงียบ พูดน้อย โลกส่วนตัวสูง ต่างกับโอโซนที่ร่าเริง เฟรนลี่ โปรยเสน่ห์กับผู้หญิงคนอื่นไปทั่ว
“รีบไปกินข้าวกันเถอะ เดี๋ยวคนเยอะ” เสียงหวานใสของถ้วยชาเอ่ยขัดจังหวะ คนอื่นๆที่เหลือพยักหน้าก่อนจะรีบเดินไปด้วยกัน
Gafe Talk
“ดูนั่นดิ ฝาแฝดพวกนั้นยิ่งมองใกล้ๆก็รู้สึกว่าหน้าตาดีชะมัด แถมยังหน้าคล้ายกันด้วย” เสียงหวานใสของคนอื่นๆดังขึ้นอย่างซุบซิบนินทรา เมื่อพวกเราสี่คนมานั่งทานอาหารที่โรงอาหาร
มันเป็นแบบนี้ทุกๆวัน เสียงซุบซิบนินทราพวกนั้นฉันได้ยินจนเคยชิน
“เนอะ หน้าคล้ายกันอย่างกับแกะ” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ย ก่อนจะพูดเรื่องอื่นต่อกับเพื่อนของตัวเอง
“แปลกเนอะที่พวกเราฝาแฝดมาเป็นเพื่อนสนิทกันได้” เสียงหวานใสของถ้วยชาเอ่ย ฉันพยักหน้าเล็กน้อย
ก็จริงอย่างที่ถ้วยชาว่า... พวกเราฝาแฝดรู้จักและเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่ตอนอนุบาล1 แถมพ่อแม่ของเรายังสนิทกันมากๆอีกด้วย
แต่ความสัมพันธ์ของพวกเราเริ่มเหินห่างช่วงม.ปลายที่เราต้องแยกห้องกัน โอโซนกับฉันเรียนห้องวิทย์คณิต ส่วนออนเซ็นกับถ้วยชาเรียนศิลป์ภาษา พวกเราเลยไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน
ทั้งๆที่ฉันอยากจะอยู่ห้องเดียวกับออนเซ็นแท้ๆ และอยากจะเป็นเพื่อนสนิทกับเขา แต่ดันต้องมาเป็นเพื่อนสนิทกับไอ้โอโซนแทน แถมฉันกับโอโซนก็สนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้วด้วย อาจจะเพราะพวกเรานิสัยคล้ายคลึงกัน
ฉันละอิจฉาถ้วยชาเป็นบ้าที่ได้ชิดใกล้กับออนเซ็น~ พูดแล้วก็อิจฉา อยากจะใกล้ชิดออนเซ็นมั่งจัง
“พวกเรารู้จักกันมาตั้งนานแล้วนี่นา จะสนิทกันก็ไม่แปลก” ฉันบอกออกมาตามตรง
“ถ้วยชา ไม่ชอบกินผักใช่ไหม เอามานี่” เสียงทุ้มเข้มของออนเซ็นเอ่ยก่อนจะจิ้มผักกาดขาวจากจานของถ้วยชาไปต่อหน้าต่อตา
“แหม่ ไม่ต้องกินแทนฉันก็ได้” ถ้วยชาทำแก้มป่องอย่างไม่พอใจ
ดูๆไปแล้วทำไมบรรยากาศของสองคนนี้มันหวานชื่นขนาดนี้ว่ะเนี่ย
“ฉันว่าเธออกหักแล้วละกาแฟ ” โอโซนเอ่ยกระซิบข้างหูฉันเบาๆ
“พูดบ้าๆ สองคนนั้นไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ละ...แล้วฉันก็ไม่ได้ชอบออนเซ็นด้วย!”
“แหม่ อย่ามาโกหกกันหน่อยเลย ตอนนั้นฉันไปบ้านเธอ ฉันเห็นรูปออนเซ็นแปะเต็มห้องไปหมด” โอโซนเอ่ยพลางยักไหล่เบาๆ ฉันอยากเอาอะไรมาอุดปากหมอนี่ชะมัด จะพูดมากเกินไปแล้วนะ
“หุบปากน่า!” ฉันแยกเขี้ยวใส่โอโซนอย่างไม่พอใจ หมอนี่มันชอบพูดกวนประสาทฉันเสมอๆ น่ารำคาญเป็นบ้า!
อ๊ะ~ ลืมแนะนำตัวไปเลย ฉันชื่อกาแฟ อายุ18ปี เรียนอยู่ม.6 ห้องวิทย์คณิต เป็นฝาแฝดของถ้วยชา พวกเรามีนิสัยต่างกันสุดขั้ว ทั้งๆที่หน้าตาเหมือนกัน แถมหลายๆคนยังมักเอ็นดูถ้วยชามากกว่าฉันหลายล้านเท่า
หลายชั่วโมงต่อมา...
ในที่สุดเวลาที่ฉันสุดแสนจะรอคอยก็ได้มาเยือน เลิกเรียนไงละ! แถมตอนนี้ฉันกำลังยืนรอรถไฟฟ้ากับถ้วยชาเพื่อกลับบ้าน อีกทั้งตอนนี้ยังเป็นช่วงเวลาที่เหมาะเจาะที่ฉันจะถามเรื่องบางอย่างกับถ้วยชา...
“ถ้วยชา ฉันมีเรื่องบางอย่างที่สงสัย”
“หืม?”
“เธอชอบออนเซ็นรึเปล่า”
“หะ...ห๊าาาา!!! ”