Episode 8
1328 คำ
Episode 8
Gafe Talk
“แล้วเธอมีเรื่องอะไรจะคุยกับฉันเหรอ?” ฉันเอ่ยถามถ้วยชาออกมาด้วยความสงสัยและอยากรู้อยากเห็นว่าเรื่องที่เธออยากจะถามฉันจะเหมือนเรื่องที่ฉันอยากจะถามเธอรึเปล่า…
แถมช่วงนี้ถ้วยชาดูจะแปลกๆไปด้วย จะว่ายังไงดีละ ไม่เหมือนถ้วยชาที่ฉันเคยรู้จัก ร่าเริงขึ้น อ่านหนังสือน้อยลง ต้นเหตุก็คงมาจากฉันเนี่ยแหละ ..
"ฉันว่า... เราเลิกสลับตัวกันเถอะ" เสียงหวานใสของถ้วยชาเอ่ยขึ้นอย่างเป็นกังวล ใบหน้าสวยของเธอฉายแววเคร่งเครียด
โป๊ะแชะ... เรื่องเดียวกับที่ฉันอยากจะพูดกับเธอเลย แต่มันไม่ใช่เรื่องสลับตัวหรอกนะ... ฉันยังอยากเป็นถ้วยชาอยู่ เพราะช่วงนี้ฉันเริ่มสนิทสนมกับออนเซ็นมากขึ้น
"ทำไม?" ฉันขมวดคิ้วมองหน้าถ้วยชาเล็กน้อย
"ก็... ฉันทนไม่ไหวแล้วที่จะต้องเป็นเธอ ฉันไม่ชอบเลย ฉันอยากกลับไปใช้ชีวิตเหมือนกับเมื่อก่อน" ถ้วยชาเอ่ยขึ้น แววตาหวานกลมโตของเธอสั่นคลอเหมือนคนกำลังจะร้องไห้
ตอนนี้มันทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันกำลังกลั่นแกล้งถ้วยชาอยู่เลยแหะ
"ที่เธอไม่อยากเป็นฉัน... เพราะโอโซนทำเรื่องแบบนั้นกับเธอใช่ไหม" ฉันเอ่ยขึ้นมาอย่างรู้ทัน ถ้วยชาหน้าแดงทันควัน ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเธอคงจะโดนโอโซนทำตัวใกล้ชิด ไม่แปลกใจเลย... เพราะก่อนหน้านี้โอโซนกับฉันก็เคยใกล้ชิดกันมามากเหมือนกัน...
ใกล้ชิดมากกว่าเพื่อนที่ควรจะเป็นละมั้ง?
"ก็ใช่นะสิ! ฉันไม่ชอบเลยที่โอโซนทำเรื่องแบบนั้น แถมเขายังชอบเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตของฉันสุดๆ ฉันไม่เอาแล้วนะกาแฟ ฉันไม่อยากจะทำอะไรแบบนี้อีกแล้ว" ถ้วยชาเอ่ยขึ้นออกมาอย่างตัดพ้อ ตอนนี้เธอดูน่าสงสารมาก ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้วยชาเจออะไรมาบ้าง แต่ตอนนี้เรื่องของฉันระหว่างออนเซ็นมันกำลังไปได้ด้วยดี...
เว้นแต่บางอย่างที่ทำให้ฉันรู้สึกเป็นกังวลใจ
"เอาน่าถ้วยชา... ถ้าออนเซ็นชอบฉันเหมือนไหร่แล้ว ฉันจะไปเลี้ยงอาหารสุดหรูตามที่สัญญาไว้นะ" ฉันเอ่ยปลอบใจพลางตบไหล่ของถ้วยเชาเบาๆ
"ถ้าตอนนั้นมาถึง... ออนเซ็นรู้ว่าคนที่เขาชอบเป็นกาแฟ เขาจะไม่รู้สึกแย่เหรอ" ถ้วยชาเอ่ยขึ้นมาอย่างเปิดประเด็น นั่นแหละ... เป็นสิ่งที่ฉันกำลังเป็นกังวลสุดๆ
ถ้าออนเซ็นตกหลุมรักฉันเมื่อไหร่ เขาไม่ได้ชอบฉันในฐานะที่เป็นกาแฟ แต่เขาชอบฉันในฐานะที่เป็นถ้วยชา พี่สาวฝาแฝดของฉันต่างหาก ไม่ได้ชอบตัวตนฉันจริงๆ ฉันจะทำยังไงดี
"นะ...นั่นสิ ฉันก็อยากถามเรื่องนี้กับเธอพอดี"
"เฮ้อ... พอเถอะกาแฟ เราเลิกทำแบบนี้เหอะ"
"แต่ว่าฉันกับออนเซ็นกำลังไปได้ด้วยดีกันเลยนะ"
"เธอไม่เหนื่อยเหรอที่เสแสร้งแกล้งทำเป็นฉันนะ ฉันละเหนื่อยจนจะตายแล้วที่ต้องแกล้งเป็นเธอ" ถ้วยชาถอนหายใจเฮือกใหญ่พลางมองฉันด้วยแววตาที่ระเหี่ยใจ
"มันก็เหนื่อย... แต่ฉันไม่มีหนทางแล้วนี่นา ฉันชอบออนเซ็นจริงๆนะ" ฉันเอ่ยออกมาพลางทำหน้าผิดหวัง
"ถ้าเธอชอบหมอนั่นจริงๆ ฉันว่าเธอควรจะใช้ตัวตนของเธอไปทำความรู้จักเขามากกว่าที่จะแกล้งทำเป็นฉันนะ"
"คนอย่างออนเซ็นเขาไม่อยากสนิทกับฉันหรอก" ฉันบอกออกมาตามตรง ก็แหงนะสิ... ตั้งแต่รู้จักกันมาออนเซ็นก็แทบไม่เคยจะพูดคุยกับฉันเลย ส่วนมากจะคุยแต่กับถ้วยชาเท่านั้น
"ฉันไม่รู้ด้วยแล้ว ไม่ว่ายังไงฉันก็จะไม่ทำตัวเป็นเธออีก!"
หลายวันต่อมา...
แผนการสลับร่างของฉันก็ได้ล้มเหลวครั้งยิ่งใหญ่! ถ้วยชาไม่ยอมเปลี่ยนตัวกับฉันเพื่อให้ฉันใกล้ชิดกับออนเซ็น ฉันเลยต้องมาเป็นกาแฟคนเดิมเพิ่มเติมคือใกล้ชิดกับโอโซนแทน
หลายวันมานี่ฉันอยู่กับโอโซนจนเริ่มชินชา... และความรู้สึกของฉันมันก็แปลกๆไปเมื่อโอโซนเหมือนจะพยายามใกล้ชิดฉันมากขึ้น ถึงแต่ก่อนจะใกล้ชิดกันอยู่แล้วก็เถอะ แต่ครั้งนี้มันแปลกๆไป... มันแปลกมาจนทำให้ฉันนึกไปถึงเรื่องที่เราสองคน...
จุ๊บ
"นะ...นาย! " ฉันหน้าแดงขึ้นมาทันทีก่อนจะลูบแก้มตัวเองด้วยความตกใจ จู่ๆโอโซนก็ยื่นหน้าเข้ามาหอมแก้มฉันซะอย่างงั้น เพราะโอโซนเป็นแบบนี้สินะ ถ้วยชาเลยไม่อยากมาอยู่ร่วมโลกกับคนแบบเขา!
แอบเคืองโอโซนชะมัดที่ทำให้ฉันอดใกล้ชิดกับออนเซ็นเลย
"เหม่อนักฉันก็เลยจุ๊บซะเลย" โอโซนแลบลิ้นให้ฉันเล็กน้อย ฉันได้แต่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะตีแขนเขาเบาๆ
"เลิกมาหยอกฉันแบบนี้สักทีได้ไหม มันน่ารำคาญ"
"หึ... งั้นฉันหยอกแรงกว่านี้ก็ได้ใช่ม่ะ"
"ไม่ได้!!!"
"อะไรกัน ทั้งๆที่ฉันกับเธอแต่ก่อนก็ยังเคย... อุ๊บส์!" โอโซนเอ่ยยังไม่ทันจบประโยคฉันรีบเอามือไปอุดปากเขา เพราะฉันไม่อยากได้ยินคำคำนั้น...
คำที่ทำให้ฉันเผลอนึกถึงเรื่องแย่ๆเกี่ยวกับโอโซน!
"เลิกพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว เรื่องแบบนั้นลืมไปซะ ระหว่างฉันกับนายมันไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้น!!!"
"หึ... งั้นเหรอ... แต่ฉันไม่อยากจะลืมเลยแหะ" โอโซนเอ่ยพลางหัวเราะในลำคอเบาๆก่อนจะยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
"วันนั้นที่ฉันนอนกับเธอ แม่งโคตรรู้สึกดีเลยว่ะ" เสียงทุ้มเข้มของเขาเอ่ยกระซิบข้างหูของฉันอย่างแผ่วเบา ก่อนจะเดินออกไปจากห้องเรียน... ทิ้งให้ฉันยืนนิ่งด้วยความรู้สึกที่อึดอัดที่อกเพียงลำพัง
"ฉันเกลียดคนแบบนายจริงๆ!"
หลายชั่วโมงต่อมา...
เวลาเลิกเรียนก็มาถึง... ตั้งแต่ตอนพักกลางวันเมื่อครู่นั้นฉันก็ไม่เห็นหน้าโอโซนเลย เขาพูดแบบนั้นกับฉันทิ้งท้ายเอาไว้ และไม่ได้กลับมาห้องเรียนอีก ซึ่งฉันก็พอเดาได้ว่าเขาจะไปที่ไหน มันก็มีที่ที่นึงนั่นแหละที่เขาจะไปอยู่เป็นประจำ...
ห้องเก็บวัสดุของโรงเรียนที่ไม่มีใครไปใช้...
ฉันไม่ได้อยากจะไปหาเขาหรอกนะ... แต่ว่าอาจารย์ให้ฉันไปตามตัวเขาเพื่อจะเก็บรายงานที่จะต้องส่ง
"อะ....อื้มมม อ๊าสสส์ โอโซน อื้อออ แรงกว่านี้" เสียงหวานใสของหญิงสาวคนหนึ่งเอ่ยครางดังในห้องห้องหนึ่ง ฉันที่ยืนอยู่หน้าห้องนั้นเลยตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าโอโซนกำลังมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้น แถมเธอดูจะตกใจมากด้วยที่เห็นฉันยืนอยู่หน้าห้อง
"หึ... นายนี่มันมั่วกับผู้หญิงไปทั่วทุกเวลาชะมัด" ฉันเอ่ยขึ้นมาพลางมองโอโซนอย่างผิดหวัง ตอนนี้ฉันเห็นเขากำลังมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้น มันเป็นภาพที่บาดตาบาดใจดี... และฉันว่าฉันควรจะไม่รู้สึกอะไร แต่หัวใจของฉันมันกลับรู้สึกเจ็บปวด
ทั้งๆที่ฉันชอบออนเซ็นมากตั้งแต่ไหนแต่ไรแท้ๆ... แต่ว่าก่อนหน้านั้น... ฉันเคยเผลอใจไปตกหลุมรักโอโซน... นั่นแหละเลยทำให้ฉันอยากจะเปลี่ยนตัวกลายเป็นถ้วยชา เพราะฉันอยากอยู่ห่างจากตัวอันตรายเจ้าชู้กระล่อนปลิ้นป้อนอย่างเขา... และพิสูจน์ว่าฉันยังรักออนเซ็นอยู่...
- ผู้เขียน
