บทที่ 18
ตึกตักทำไม!
กว่าบทรักเร้าร่อนจะหยุดลงก็นานกว่าสามชั่วยาม.. ร่างสูงขยับเอวสอบเร็วถี่ยิ่งขึ้นจนเกิดเสียงดัง มือจับเอวบางของนางไว้มั่น สอดใส่เข้ามาอย่างรุนแรง ร่างกายหนากระตุกสองสามครั้งก่อนปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นภายในตัวนาง ช่องทางนั้นอัดแน่นไปด้วยน้ำรักจากกายเขา นี่ก็เป็นครั้งที่สามที่เขาปลดปล่อยใส่ตัวนาง อวี้เหิงถอนแก่นกายออกมาช้า ๆ มองน้ำของเขาไหลอาบร่องขางาม ส่วนที่เพิ่งสงบไปก็กลับมาแข็งขึ้นอีกครั้ง
“มะ..ไม่ไหวแล้ว”
สวี่ลี่เซียนร้องโอดครวญแทบคลานหนี เมื่อหันกลับมาก็พบว่าอีกฝ่ายยังสามารถกลับมาตื่นตัวทั้งที่เสร็จแล้วถึงสามครั้ง ยอมรับว่ามันรู้สึกดีเสียจนไม่น่าให้อภัย แต่ตอนนี้ช่วงล่างของนางเจ็บแสบจนด้านชาไปหมดไร้ความรู้สึกไปแล้ว!
“ข้ายังไม่พอ” เหมือนนางได้ยินเสียงมารสวรรค์ เห็นอวี้เหิงเป็นปีศาจอย่างถ่องแท้ คนที่คิดหนีถูกดึงขากลับเข้ามา ใบหน้าแดงก่ำเมื่อถูกเขาเบะขาออกและมองมันอย่า
