บทที่5 แสดงละคร

1218 คำ
บทที่5 แสดงละคร ฉันถูกคุณชานนท์พากลับมาที่คอนโดตอนแรกฉันไม่อยากมาเพราะมันเป็นสถานที่ส่วนตัวของเขาแต่เขาขอให้ฉันมาเพราะมีที่นอนแยกห้องมันสะดวกกว่าเวลาที่หม่าม้าของเขาบุกมา "คือจะให้ฉันย้ายมาอยู่กับคุณที่นี่เหรอคะ" "ประมาณนั้น ค่าจ้าง ค่าเสียเวลาผมจ่ายไม่อั้น ขอแค่ผมหลุดพ้นจากการคลุมถุงชนก็พอ" คุณชานนท์จัดการโอนเงินก้อนแรกให้ฉันไหนจะของครั้งก่อนตั้งแสนห้าครั้งนี้อีกครึ่งแสน เอาล่ะวะนังถุงแป้งไม่รวยชาตินี้จะไปรวยชาติไหน ฉันมาอยู่คอนโดกับเขาก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ งานบ้านงานเรือนฉันก็ทำไหนจะอาหารการกินของเขาฉันก็เป็นคนดูแล วันไหนมีประชุมกับครอบครัวของเขาฉันก็จะทำอาหารฝากไปให้ทุกคนได้ทาน "ถุงแป้งเธอรู้ไหมวันนี้วิวตามไปโวยวายกับที่บ้านฉัน เธอไม่ยอมอยากให้ฉันทำตามข้อตกลงของผู้ใหญ่ ป๊าฉันก็ทำท่าเอนไปทางนั้นเหลือเกิน" "แล้วแบบนี้คุณชานนท์จะทำยังไงคะ" "เราคงต้องเปิดตัวกันให้มันจบๆ อีกเดือนนึงเธอเปิดเทอมเรื่องเรียนฉันจัดการเรียบร้อยแล้วชื่อคุณอยู่ในระบบมหาวิทยาลัยของเพื่อนฉันแล้ว เหลือแค่เธอยอมช่วยฉันอย่างเต็มร้อยเถอะ" เอกสารการเรียนพร้อมรหัสนักศึกษาถูกวางไว้ตรงหน้าฉันรีบหยิบทุกอย่างมาเช็กเพื่อความชัวร์และทุกอย่างก็เป็นอย่างที่เขาบอก ฉันถูกโอนย้ายหน่วยกิตมาที่มหาวิทยาลัยของเพื่อนเขาแล้ว "ต่อให้เปิดตัวฉันจะรู้ได้ไงว่าเรื่องมันจะจบ ถึงไม่มีคุณวิวครอบครัวคุณก็คงหาผู้หญิงคนใหม่มาให้แทน" "อย่าพึ่งคิดอะไรเลย ขอให้ฉันผ่านพ้นช่วงนี้ไปก่อนเถอะ" ด้านชานนท์เขาขับรถออกมายังผับของณภัทรเหมือนทุกครั้งที่เขาอารมณ์ไม่ดี ช่วงนี้ป๊าเขาปล่อยให้วิวตามติดชีวิตเขายิ่งกว่าอะไร ไปไหนก็เจอจะทำอะไรก็ไม่ได้ถูกจับตามองไปเสียหมด "แดกขนาดนี้มึงไม่หาผู้หญิงมาทำเมียสักคนเลยจะได้จบๆ" ณภัทรหัวเราะในลำคอเขารู้ดีว่าเพื่อนเป็นคนยังไง เกลียดการผูกมัดเป็นที่สุด "กูหามาแล้วถ้าไม่ติดว่ายังเรียนอยู่กูให้อุ้มบุญลูกกูไปแล้ว ฉิบหายเบื่อชีวิตเหี้ยๆ" "ธรรมของคนจีน มึงไม่สามารถเลือกอนาคตได้ถ้าป๊าม้ามึงเลือกให้มึงก็ต้องยอมรับชะตากรรม" "No! กูไม่ได้หัวโบราณขนาดนั้น มึงรู้ไหมผู้หญิงที่กูจ้างมาดีหมด สวย เอ็กซ์ เซ็กซี่ ลีลาการเต้นเด็ด แต่ติดตรงที่ยังเรียนมหาวิทยาลัย ด่าไอ้กัปตันมีเมียเด็กมากเป็นไงล่ะ เด็กกว่าเมียมันอีก" สองหนุ่มนั่งปรับทุกข์กันอยู่นานจนชานนท์รู้สึกว่าร่างกายเต็มที่กับแอลกอฮอล์วันนี้แล้ว เขาขอตัวกลับคอนโดก่อนไม่งั้นคงได้หัวทิ่มอยู่แถวๆ นี้ มาถึงคอนโดชานนท์รีบเข้ามาในห้องเขาเห็นถุงแป้งพึ่งกลับมาเหมือนกันเธอยังสวมใส่ชุดวาบหวิวใบหน้าแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางแบบจัดเต็ม "ไปทำงานมาเหรอถุงแป้ง อึก!" "ค่ะ คุณดื่มมาใช่ไหมกลิ่นหึ่งเลย-_-" "อืมใช่" คุณชานนท์เดินมานอนทิ้งตัวอยู่บนโซฟาเขามองฉันตาเป็นประกายแต่ก็หลับตาลงเหมือนต้องการข่มตัวเองไม่ให้ฟุ้งซ่าน ฉันจึงถือโอกาสชิ่งหนีไปอาบน้ำออกจากห้องมาคุณชานนท์ก็ยังนอนอยู่ที่เดิม เขาปล่อยให้โทรศัพท์บนโต๊ะดังอยู่แบบนั้นโดยที่เขาไม่คิดจะรับสายเลย ฉันเดินไปหยิบผ้าชุบน้ำเพื่อหวังจะเช็ดตัวให้เขาแต่คุณชานนท์กลับลุกขึ้นมานั่ง "ฉันจะเช็ดตัวให้เผื่อคุณไม่อยากอาบน้ำ" "คิดเงินหรือเปล่า?" "นี่! ฉันไม่ได้หน้าเงินขนาดนั้นนะคุณ ที่ฉันต้องเก็บเงินต้องหางานทำไปเรื่อยก็เพราะว่าฉันอยากซื้อบ้านเป็นของตัวเอง" ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเพ้อฝันอะไรไปบ้างรู้ตัวอีกทีคุณชานนท์ก็ใช้หลังมือเกลี่ยแก้มของฉันเบาๆ เหมือนเขาอยากให้ฉันรู้สึกดีที่ยังมีเขาอยู่ ฉันเองก็รู้สึกแบบนั้นจริงๆ มันไม่ใช่ความรักแต่มันกลับทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัย ฉันกับเขาเราไม่ได้ล่วงเกินกันต่างคนต่างอยู่คุณชานนท์มักทำงานอยู่ในห้องเงียบๆ ฉันก็ทำได้เพียงส่งน้ำส่งอาหารให้เขาเหมือนผู้ป่วยโควิด วันต่อมา ฉันเดินทางมาหาคุณชานนท์ที่เต็นท์รถตามคำสั่งด่วนที่สุดเพราะคุณหม่าม้าของคุณชานนท์นัดคุณหนูวิวมาทานข้าวคุณชานนท์เลยให้ฉันจัดการตามแผนที่คุยกันไว้นั่นก็คือแสดงความรักกันต่อหน้าทุกคน ฉันลงจากรถแท็กซี่ก็ถือปิ่นโตผูกรักมาเข้ามาส่วนคุณหม่าม้ากับคุณวิวกำลังช่วยกันจัดโต๊ะอาหาร บนโต๊ะมีทั้งเป็ดปักกิ่ง ขนมจีบ ซาลาเปา ส่วนปิ่นโตผูกรักของฉันมีน้ำพริกกะปิผักทอดและแกงส้มชะอมทอด "ที่รักคะถุงแป้งเอาปิ่นโตผูกรักมาส่งค่ะ^^" "ครับ ผมกำลังรออยู่เลย" ชานนท์เดินเข้ามารับปิ่นโตผูกรักแถมยังหอมแก้มถุงแป้งเป็นรางวัล "วันนี้ทำอะไรมาบ้างครับ" ฉันรีบรายงานเมนูวันนี้ส่วนคุณหม่าม๊าแค่ชำเลืองมองเท่านั้นแต่คุณหนูวิวนี่สิมองฉันเหมือนจะจิกหัวแต่ฉันไม่สนใจค่ะจัดอาหารมันบนโต๊ะร่วมกับทั้งสองคนนี่แหละ กลิ่นน้ำพริกกะปิกลบมันทุกสิ่งทุกอย่างบนโต๊ะถ้าหาปลาร้าได้ฉันจะจัดเมนูหลนปลาร้ามาให้งามๆ เลย "ฉันเหม็นเอาออกไป" สาววัยกลางคนสะบัดหน้าหนีหล่อนไม่ชอบอาหารชั้นต่ำนี่และที่สำคัญไม่ชอบเจ้าของเมนูพวกนี้ยิ่งกว่าอะไร "คุณหม่าม้าคะ แต่คุณชานนนท์ชอบทานเมนูพวกนี้เพราะมันอร่อย เผ็ดสะใจ ถ้าคุณหม่าม้าไม่ชอบถุงแป้งก็คง.... ทำอะไรไม่ได้ค่ะ ที่รักขามาทานข้าวกันเถอะค่ะ^^" ชานนท์ยิ้มกริ่มเขานั่งลงข้างๆ ถุงแป้งเพื่อทานเมนูที่ถุงแป้งทำมาให้ถือว่าเขาโชคดีที่เจอผู้หญิงทำอาหารเก่ง ทั้งสองแสดงละครกันจนอีกสองคนนั่งร้อนเป็นไฟ คุณหนูวิวเริ่มทนไม่ไหวอยากจะกลับไปกรี๊ดใส่หน้าลูกไล่ของเธอให้แก้วหูแตก "ชานนท์วันนี้หม่าม้าจะไปนอนกับลูกที่คอนโดนะ หม่าม้ามีเรื่องจะคุยด้วยอีกอย่างหม่าม้าอยากรู้ว่าเราอยู่กันยังไง" ช้อนในมือของทั้งสองแทบจะล่วงจากมือชานนท์รับปากรับคำเป็นอย่างดีทานข้าวเสร็จถุงแป้งก็ต้องรีบนั่งรถกลับคอนโดเพื่อย้ายข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวมาไว้ในห้องของเขาก่อนที่หม่าม้าของชานนท์จะมาถึง --------------------------------- เจอกันพรุ่งนี้เสียบแน่เพื่อความสมจริง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม