“หนูไม่เป็นไรค่ะ ไม่ค่อยเจ็บแล้ว”
“โอเค งั้นครั้งที่ 2 เริ่มได้”
“อะ! พ่อเลี้ยง!”
“ทำไม ไม่อยากได้อิสรภาพเร็วๆ เหรอ”
“อยากค่ะ”
“อยากก็ต่อสิ จะรออะไร”
“แต่หนู... หนูยังเจ็บอยู่”
“งั้นครั้งละห้าหมื่น”
พนมไพรหยอกเย้า แต่ก็อยากได้จริงๆ หากนลินนิภาจะเรียนรู้การหารายได้ 50,000 บาท เขาคงสุขสุดๆ
แต่ท่าทางอึ้งๆ งงๆ กับแรงบีบรัดไม่มีถอย ก็ทำให้เขาอยากได้แรงบีบรัดมากกว่านี้
“พ่อเลี้ยง!”
“โอย... แต่ฉันทนไม่ไหว บัวรัดฉันแน่นเหลือเกิน โอย... ขอครั้งละแสนอีกรอบนะ แล้วจะให้กิน”
“พ่อเลี้ยง... อื้อ...”
นลินนิภาหลับตาปี๋เมื่อเขาเคลื่อนปากจูบ แค่นั้นหล่อนก็พร้อมที่จะขึ้นสวรรค์กับเขาอีกครั้ง
แต่เขาล่ะกี่ครั้งกันที่จะเพียงพอ ในเมื่อครั้งที่แล้วแม้ปากจะบอกว่าจ่าย 1 แสน แต่ 2 ล้านที่หล่อนเสนอมา เขาว่ามันน้อยไป และถ้ามีครั้งต่อๆ ไปอีกล่ะ
ตลอดทั้งค่ำคืนนี้จะหมดกี่ล้าน
รถญี่ปุ่นคันเล็กสีแดงแปร๊ดที
