ตอนที่ 14

1006 คำ

ได้! 2 เดือนก็ 2 เดือน คนอย่างนลินนิภาสู้ไม่ถอยอยู่แล้ว แล้วเขาจะได้รู้ว่ามันจะไม่ใช่อย่างที่เขาสบประมาท “ตกลงค่ะ ระยะเวลาไม่เกิน 2 เดือน แล้วหนูจะจดไว้ทุกครั้ง อันไหนถึงก่อนแปลว่าสิ้นสุด หนูจะรอดูว่าครั้งที่ 30 จะเหลือ 200 หรือจะขึ้นเป็น 2 ล้าน” “แน่ใจ” “หนูมั่นใจ” “โอเค งั้นครั้งแรกเริ่มได้” “คะ! พ่อเลี้ยงจะเอาเลยเหรอคะ” “จะต้องรออะไร เริ่มไวก็นับหนึ่งไวไม่ใช่เหรอ ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดแล้วเข้าไปอาบน้ำให้สะอาด ฉันไม่ได้ชอบกลิ่นกระเทียมหรอกนะ” ‘กลิ่นกระเทียม’ นั่นทำให้หล่อนหยิบปอยผมมาดมโดยด่วน! ก็ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้ น้ำยังไม่ตกต้องเนื้อตัวสักเม็ด และกลิ่นกระเทียมที่เขาว่าก็ติดอยู่ที่ผมของหล่อนจริงๆ แต่ให้ทำตามเขาบอกก็ไม่ได้หรอกนะ นรากรรออยู่ “แต่น้องหนูรอ” “ปล่อยให้รอไป” “เขาเพิ่งมาอยู่ต่างบ้าน เขาจะไม่ชินนะคะ” “เวลาไปอยู่โรงเรียนประจำก็ต้องทำตัวให้ชินเหมือนกันนั่นแหละ หั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม