เพราะเอาแต่เสมองทางอื่นเพื่อหลบสายตาคนตัวสูง เลยทำให้ไม่รู้ตัวว่าถูกจู่โจมเข้าหาในระยะรัดตัวขนาดนี้ ใบหน้าหล่อคมคายอยู่ห่างไม่ถึงครึ่งเอื้อมมือด้วยซ้ำในเวลานี้! จะถอยหลังหนีก็ติดประตู จะเดินหน้าก็ติดร่างกายหนัดแน่น ตอนนี้เฮียเทาดักล้อมเขาไว้หมดทุกทางแล้วจริงๆ
“ฮะ…เฮียจะเข้ามาใกล้เราทำไม”
“หนูไม่คิดแต่เฮียคิดค่ะ”
เสียงพร่าจบลงพร้อมด้วยวงแขนใหญ่ที่เท้าอยู่เหนือศีรษะ ใกล้ชิดกันโดยไม่ทันได้ตั้งรับมันทำให้หนูซันเกือบกลั้นหายใจ เพราะความตื่นเกร็งจากไออุ่นที่แผ่กระจายเข้ามาปกคลุมไว้ทั้งเรือนกาย
“จูบระหว่างเราสองคนมันไม่สำคัญจริงๆเหรอคะ เด็กดีกำลังโกหกเฮียอยู่หรือเปล่าเอ่ย?” พูดแล้วก็อดหยอกเย้าเกลี่ยผิวปากนุ่มนิ่มตรงหน้าไม่ได้ แต่พอได้เห็นแววตาไม่สบอารมณ์ช้อนมองขึ้นมาก็ยอมละมือออกแต่โดยดี
“เราดูเหมือนคนชอบพูดโกหกนักเหรอ เฮียถึงไม่ยอมเชื่อ”
“จะโหกหรือไม่โกหกเรื่องแบบนี้มันต้องพิสูจน์ได้ค่
