“ไอ้ทอง ถ้าเบาได้มึงก็เบานะ มึงไม่ได้เป็นแฟนน้องเขาจริง ๆ สักหน่อย อย่าหึงให้มันเกินเบอร์นัก” พอไอ้ครามเตือนสติ ผมก็พยายามข่มอารมณ์หวง นั่งลงดื่มเครื่องดื่มสีอำพันต่อทันที
แต่พอเห็นไอ้ก้องจับแก้มน้อง ผมก็ทนไม่ไหวแล้ว…
ผมเชิญตัวเองเข้าไปร่วมวันเกิดของนายพงษ์ธรรมทันที!
“บอส! มาได้ยังไงครับเนี่ย มาเซอไพรส์ผมเหรอครับ!” ผมงงมากว่าทำไมนายพงษ์ธรรมเสียงอ่อนเสียงหวาน สงสัยจะเมาหนักเพราะดื่มไปหลายแก้ว เอาจริง ๆ ผมก็ไม่รู้หรอกว่ามันดื่มไปกี่แก้ว เพราะก่อนนี้เอาแต่มองนับดาวอยู่
“บังเอิญน่ะ เพื่อนชวนมารีแลกซ์ที่นี่พอดี แต่ยังไงก็แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะ มีความสุขมาก ๆ แล้วก็ตั้งใจทำงานมาก ๆ ด้วย” ผมหันไปหาน้องพนักงานที่อยู่แถวนั้นและขอแชมเปญอีกสักสามขวดเอามาฉลองให้กับเจ้าของวันเกิด แก้เขินที่เชิญตัวเองเข้ามาร่วมโต๊ะ
นับดาวยืนมองผมอย่างไม่พอใจ เธอคงจะโกรธที่ถูกผมดุเรื่องเมื่อกลางวัน แต่พอมองแขนของเธอแล้ว
