ลินิน | ผีเข้า

1975 คำ

ฉันเสร็จแล้ว! เขากดเอวหนาๆใส่ฉันสักพัก จนฉันหายใจหอบ ฉันไม่ไหว ปึก ปึก ปึก.~ อื้อ ตายเถอะ ฉันไม่มีแรงร้อง โอ้ยยยย~ช่วยฉันด้วย “อื้ม...” ไม่นาน..ฉันก็ได้ยินเสียงเขาครางเบาๆ ก่อนที่มันจะมีอะไรตุบๆอยู่ในตัวฉัน ฮือเขาเสร็จสักที...ฉันจะตายแล้ว ฉันไถลตัวนอนบนเตียง ให้มันหลุดไปเลย ฉันจะเป็นลมแล้ว “ห้ามกวนนะคะ ง่วง” ฉันทิ้งท้ายไว้เท่านั้น ก่อนจะรีบห่มผ้า รีบหลับตา รีบนอน บอกตามตรง ฉันไม่กล้ามองหน้าเขาหลังเสร็จกิจเลย ฉันเขิน... ฉันทำตัวไม่ถูก จริงๆ หมอเท็นเอาทิชชู่ มาเช็ดให้ฉันสักพัก แล้วเปิดประตูห้องออกไป เฮ้อ...สงสัยเขาไปดูช่างมั้ง ช่างเถอะ เขายังมีแรง แต่ฉันสิ..เหมือนโดนสูบเลือดออกหมดตัว ลินินหมดสภาพ ฉันตื่นหกโมงเช้าเวลาเดิม ...ตื่นมาฉันก็กอดเขาอีกแล้ว! ฉันติดหมอนข้างนี่น่า ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ ฉันนอนมองหน้าเขาสักพัก..นอนด้วยกัน ทำอะไรกันแบบนี้ มันอะไรกันนะ...เขิน มองเสร็จฉันก็ลงมาจัดร้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม