“ยังค่ะ”
“งั้นดีเลย หนูจะได้แสดงฝีมือให้พี่เขาได้ทาน พี่เขาเป็นคนกินง่ายอยู่ง่าย แต่ก็รักความสะอาดเหมือนพ่อเขาเป็นที่หนึ่ง ไม่ถึงกับสำอาง แต่เสื้อผ้าหน้าผมเขาไม่ปล่อยให้รกรุงรัง เขาค่อนข้างจะรักสุขภาพเอาการจ้ะ แต่ก็ทำงานหนักเหลือเกิน นั่นแหละถึงยังไม่มีเมียกับเขาสักที ก็หนูนี่แหละ แม่ถูกใจจริงๆ”
รัตนปาตีเก็บข้อมูลของนำทัพใส่สมอง จรรยาชอบเล่าเรื่องของบุตรชายให้ฟัง ดูนางจะปลาบปลื้มเหลือเกิน แต่เธอก็เข้าใจสายใยของความเป็นแม่ลูก ถ้าเธอมีลูก ก็คงจะรักลูกแบบนี้แหละ เธอเคยเห็นรูปถ่ายของนำทัพที่ถ่ายกับบิดามารดาของเขา เขาเป็นคนรูปหล่อ คมสัน คมเข้ม ไม่เห็นจะขี้ริ้วขี้เหร่เหมือนอย่างที่อรุณจันทร์พูดสักนิด เธออดคิดไปไม่ได้ว่าอรุณจันทร์อาจจะไปเจอกับผู้ชายคนอื่น หรือไม่ก็ผิดพลาดอะไรสักอย่าง
“พี่เขาชอบสีอะไรเหรอคะ”
“สีเหรอ หนูจะทำอะไรให้เขาล่ะ” คุณจรรยาเอ่ยถามลูกสะใภ้
“หนูเย็บผ้า ถักเสื้อเป็นหมดค่
