"พี่ตามจะให้แป้งเอาตัวเข้าแลกเพื่อลดดอกเบี้ย! แป้งมีค่าแค่นั้นเหรอ"
"ฟังพี่ก่อน เงินเดือนของแป้งที่คุณคีย์หักพี่จะคืนเราในตอนที่พี่ทำเงินได้ แต่ตอนนี้ต้องรอเวลาพี่ไม่มีทั้งเงินและความปลอดภัยให้แป้งพี่เลยต้องฝากแป้งไว้ที่นายไงล่ะ"
คำอธิบายของพี่ชายทำให้ปาลิดาหยุดโวยวาย ที่ผ่านมาโตมรดูแลเรื่องการเงินให้เธอตอนเรียนหญิงสาวไม่ได้คิดทวงเงินค่าแรงนั้นเพราะต่อให้เธอหาเงินได้แล้วเขาต้องการใช้เธอก็ให้ได้โดยไม่มีข้อแม้ แต่งานที่โตมรให้ทำกับเจ้านายเขานี่สิเธอรับไม่ได้...
"แต่ระหว่างนี้แป้งก็ต้องเป็นนางบำเรอซื้อเวลาไปเรื่อยๆ อย่างนั้นเหรอคะ แล้วมันต่างจากที่แป้งต้องเผชิญตอนทำบริษัทเดิมตรงไหน"
"นางบำเรอ?"
"ก็ใช่ไง" หญิงสาวโมโหขึ้นมาเมื่อพี่ชายที่ทำหน้างงๆ
"พี่ให้เราไปอาศัยแค่สถานที่แล้วก็ทำงานออฟฟิศให้คุณคิง" โตมรบอกด้วยสีหน้าและท่าทางที่ทำให้รู้ว่าเขาไม่ได้โกหก...
แต่สองพี่น้องไม่ทันได้พูดอะไรต่
