ตอนที่ 2 เธอไม่ใช่เป้าหมาย
748 คำ
ปาลิดาหันไปมองคนที่คว้าแขนตัวเองไว้อย่างอุกอาจ เธอกำลังจะต่อยอีกฝ่ายแต่ก็ชะงักมือหลังจากมองเห็นหน้าอีกฝ่ายชัดเจน
"พี่ตาม!" เธอเรียกชื่อพี่ชายด้วยน้ำเสียงโล่งใจ "ทำไมไม่เรียกก่อน แป้งตกใจแทบแย่แน่ะ" เธอบอกเขา
ตอนนี้ความระแวงหายไปแล้วเพราะรู้ว่าคนในชุดซาฟารีจะถอยไป พวกเขาจะเข้ามาก่อกวนหรือยื่นข้อเสนอให้เธอยามเธออยู่ลำพัง ซึ่งเธอเกลียดการโดนคุกคามในลักษณะนี้มาก แต่เนื่องจากอยู่ตัวคนเดียวจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อเจอหน้าพี่ชายเธอก็รู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก
"พี่ก็ไม่นึกว่าจะเจอเรา เพิ่งวางสายไปเอง"
"แล้วนี่ตามพี่ทำไมดูโทรมจัง ทำงานหนักมากเหรอคะ" ปรกติพี่ชายเธอเป็นหนุ่มเจ้าสำอาง เขาหน้าตาดีมากและเคยเป็นเน็ตไอดอลอยู่ช่วงหนึ่งจะทำอะไรก็มีคนติดตาม เขาจึงทำตัวให้ดูดีเพราะมักเจอคนรู้จักเวลาไปไหนมาไหน แต่ตอนนี้หนวดเคราขึ้นครึ้มและดูผอมกว่าครั้งก่อนที่เจอกันพอควร
"พอดีช่วงนี้งานหนักแล้วก็มีเรื่องให้กังวลเยอะหน่อยน่ะ" เขาบอก "เราบอกว่ามีนัดกับเพื่อนไม่ใช่เหรอ ทำไมมาคนเดียว"
"ใช่นัดกับอ๋อมแอ๋มไง ไปด้วยกันไหม"
เธอนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนเธอแอบปลื้มโตมร แม้ว่าตอนนี้เขาจะดูแปลกตาไปมากกว่าคนที่ดูแลตัวเองเป็นอย่างดีมาตลอด แต่ว่าเทียบกับคนทั่วไปเขาก็จัดอยู่ในกลุ่มคนที่หน้าตาดีมากอยู่ ยายอ๋อมแอ๋มกรี๊ดแน่ถ้าเจอพี่ชายของเธอ
"คือพี่... ไม่ค่อยสะดวก กำลังจะกลับบ้านแล้ว" เขามองซ้ายมองขวา เหมือนจะกังวล ปาลิดานิ่วหน้า
"มองหาอะไรพี่ตาม อย่างกับว่ากลัวเจอคนรู้จัก"
โตมรถอนหายใจออกมา สายตาของเขาเหมือนมีหมื่นร้อยพันคำที่จะพูด แต่เขาก็บอกปัดไป "ไม่มีอะไร แยกกันตรงนี้แหละ พี่จะไปทำธุระต่อ"
"โอเคค่ะ ไว้เจอกันที่บ้าน" เธอบอกพี่ชายงงๆ
โตมรเดินแยกออกไป เขาดูเหมือนระแวงอะไรบางอย่าง เธอหยิบเสื้อขึ้นแขวนไว้แล้วแอบเดินตามพี่ชายไป เพราะสงสัยในท่าทางของพี่ชายจริงๆ เดินไปได้ไม่เท่าไหร่ ก็เจอกลุ่มคนในชุดซาฟารี เธอจะหลบแต่โตมรเร็วกว่า เขาเดินถอยหลังกลับมาและหลบคนกลุ่มนั้นเช่นกัน พอเห็นหน้าเธอเขาก็ทำท่าตกใจนิดหน่อย
"พี่ตามกำลังหนีใครอยู่"
ท่าทางคนพวกนั้นอาจจะไม่ได้มาตามรังควานปาลิดาแต่เป็นพี่ชายเธอ นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย!
โตมรเธอกำลังจะอธิบาย แต่ทว่าเขาก็ทำท่าตกใจ ดวงตาเบิกกว้างเหมือนเห็นผีเมื่อมองเลยเธอไป หญิงสาวหันขวับกลับไปมอง คราวนี้เจอคนชุดสูทสีดำสองคน ปาลิดาสังเกตได้ว่าพี่ชายเธอกลัวคนกลุ่มนี้มากกว่า
และด้านซ้ายมือ คนใส่ชุดซาฟารีเดินมาเจอโตมร และจะเข้ามาหา...
"แป้งแยกกันตรงนี้ไป พี่เจอเพื่อนเดี๋ยวจะคุยกันหน่อย"
ปาลิดางง... พี่ชายเธอคบเพื่อนแบบไหนกันถึงเจอหน้าแล้วทำท่าเหมือนเห็นผีอย่างนี้
คนใส่สูทถึงตัวพี่ชายปาลิดาก่อน แล้วเอ่ยเบาๆ แต่เธอได้ยิน... "คุณโตมรครับ... นายให้มาเรียกคุณไปพบ รถของท่านจอดอยู่ข้างๆ รถคุณ ท่านบอกว่าจะรอที่นั่น" โตมรหันไปมองกลุ่มคนใส่ชุดซาฟารีที่ยืนห่างออกไปด้วยสีหน้าหวั่นเกรงเล็กน้อย
"ครับ" โตมรมองน้องสาวด้วยแววตากังวล เขาหันมากวักมือเรียกเธอ "ตามพี่มาก่อน มีของอยู่ในรถจะให้เรา"
"ค่ะ" เธอจะตามอยู่แล้ว ไม่ต้องเรียก เรื่องเผือกขอให้บอกเถอะ
พอพี่ชายของเธอเดินตามคนใส่สูทไป คนที่ออกมาจากร้านข้างๆ ก็ใส่สูทรวมแล้วเป็นห้าคน ส่วนคนใส่ชุดซาฟารีมีแค่สอง พวกเขาไม่ได้เดินตามมาอีกเลย
เธอจะถามพี่ชายทีหลังว่ากลุ่มคนสองกลุ่มนี้เป็นใครกันแน่ ทำไมพวกเขาถึงทำท่าเหมือนจะมาตามล่าพี่ชายเธอ
........................................
- ผู้เขียน
