เช้าวันต่อมา...
ตอนนี้ผมกำลังนั่งชิวๆรับอากาศบริสุทธิ์อยู่ตรงระเบียงหน้าบ้าน ส่วนเมย์กำลังเตรียมอาหารอยู่ ผมว่าเธอแปลกๆนะ ตั้งแต่พูดภาษาอังกฤษได้ ทำอาหารเก่ง ทำขนมเป็น นิสัยก็เรียบร้อยผิดแปลกไปไม่เหมือนคนเดิม โดยเฉพาะครั้งที่ผมมีอะไรกับเธอในห้องน้ำตอนนั้น ผมว่ามันเหมือนผู้หญิงบริสุทธิ์อ่ะ ผมยังคาใจจนถึงตอนนี้ตอนที่แม่ผมมาแม่ก็บอกว่าเป็นเมย์ วันนั้นเธอก็ดูแลผมแต่ว่าเอาแต่กดโทรศัพท์ไม่ค่อยชวนผมคุยเท่าไหร่
"พี่ภูคะทานข้าวกันเถอะค่ะเมย์ป้อน"
ผมยิ้มบางๆให้คนตรงหน้า ผมชอบเมย์คนนี้ที่สุดเลยนะมันดูอ่อนโยน มันมีอะไรดึงดูดใจสุดๆ ผมรอวันที่ผมมองเห็นอีกครั้งแล้วผมจะพิสูจน์อะไรบางอย่างด้วยตัวผมเอง ผมนั่งนิ่งๆให้คนตรงหน้าป้อนข้าวจนอิ่ม เธอเอาใจใส่ดีมากๆเลยแหละ ตั้งแต่เรื่องอาหารการกินรู้ว่าผมชอบอะไรไม่ชอบอะไร รู้ว่าผมต้องการแบบไหน
"เย็นนี้เมย์มีบัวลอยไข่หวานด้วยนะ พี่ภูทานได้ไหมคะ"
"ของโปรด"
เจ้าห
