"พี่ภูค่ะตื่นได้แล้วค่ะสายแล้ว"
ฉันเขย่าแขนเขาเบาๆปลุกให้ตื่นนอนตอนเช้า วันนี้ อากาศดีมากฉันจะให้คุณภูมินทร์ทานข้าวตรงระเบียงเพราะจะได้สูดอากาศบริสุทธิ์ด้วย แดดตอนเช้ามันดีนะมีปนะโยชน์หลายอย่างฉันก็เลยชอบพาเขาไปเดินเล่นตอนเช้าๆนะ
"อื้มมมม ขอนอนอีกนิดไม่ได้เหรอคะ"
เขาบิดตัวไปมาทำท่าทางอ้อนๆจนฉันอดเอ็นดูเขาไม่ได้ เขาเป็นคนที่ทำอะไรก็น่ารักไปหมดอ่ะเนาะ ตอนนี้เขาลูกเล่นเยอะสุดๆ บิดซ้ายบิดขวา ซุกหน้าลงกับหมอนไม่ยอมตื่น ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงน่ารักสุดๆ
"ถ้านอนอีกนิดหนูจะไม่มอนิ่งคิสตื่นนอนแล้วนะ"
เขารีบผงกหัวลุกขึ้นทันที ก่อนจะทำหน้ายิ้มกริ่ม
"มามะพี่ตื่นแล้วมานิ่งคิสกันหน่อย"
เขายื่นปากจู๋ๆจนฉันอดขำไม่ได้ ฉันลงไปนั่งใกล้ๆเขาก่อนจะโอบรอบคอเขาไว้
จ๊วฟ
ฉันโน้มตัวลงไปประกบปากคุณภูมินทร์เบาๆก่อนจะผละออกแต่เขาใช้มือกดท้ายทอยฉันไว้ไม่ให้ฉันขยับตัวได้
"อื้อออ อ๊ะ"
