สิ่งที่หญิงสาวได้รับจากเขามันก็มากพอแล้ว อีกอย่างเธอไม่อยากสมเพชตัวเองมากไปกว่านี้
“จิลเป็นเมีย...” เขาพูดออกมาเสียงดัง ปองรักยกมือขึ้นปิดปากเขาทันที
“ถ้าไม่อยากให้ผมบอกอะไรกับแม่ ก็ยอมรับความช่วยเหลือ อีกอย่างผมไม่อยากให้จิลไม่สบายใจ” เขาพูดออกมาตามความรู้สึกจริง ๆ ตอนนี้ชักจะแน่ใจแล้วว่า ที่ปองรักทำทุกอย่างลงไปแบบนี้ก็เพราะเรื่องราวของครอบครัวที่บีบบังคับ
เขายกหูโทรศัพท์ขึ้น
“คุณมุกดาติดต่อพยาบาลพิเศษหนึ่งคน อยู่ประจำที่ กทม.”
(“ค่ะ”) มุกดารับคำ แต่ก็ส่งน้ำเสียงสงสัย
“ติดต่อไปก่อน แล้วให้เบอร์ของผมไปได้เลย ด่วนนะ” ฟาเบียนหมุนตัวเข้าไปในบ้านอีกครั้ง ปองรักรีบเดินตาม
“คุณฟา...” เธอเรียกชื่อเขาอีกครั้ง เพราะถ้าชายหนุ่มกลับไป เธอต้องตอบคำถามมากมายจากทั้งแม่และเพื่อนรัก
เขาหันมากลับมาทันที ก่อนจะรวบเธอเข้ามากอด ปองรักตกใจแทบแย่ เธอเงยหน้าขึ้นสบตากับเขา
“จิลเป็นเมียผม ตอนนี้ห้ามด
