#2 เริ่มงานวันแรก
997 คำ
ธันวาตื่นนอนอย่างสดชื่น อาบน้ำแต่งตัวฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี วันนี้เป็นวันแรกของการเริ่มงาน เขาตรวจเช็คตัวเองในกระจกแล้วยิ้มกว้างเร่งความมั่นใจก่อนจะก้าวเดินออกห้อง
ถุงหน้าประตูไม่อยู่แล้วแฮะ... น่าจะได้กินแล้วแหละ
เขาคิดขณะเหลือบมองไปที่ประตูห้องข้างๆ แล้วเดินลงลิฟท์ไป
***************
"สวัสดีครับ! ผมชื่นธันวา ฝ่ายการตลาด เพิ่งทำงานวันแรก... จากนี้ขอฝากตัวด้วยครับ" เขาแนะนำตัวพร้อมกับโค้งไหว้พี่ๆ ทุกคนในห้อง
"ฮ่าๆ คนหนุ่มนี่ดีจังน้า แต่งตัวยังไงก็หล่อ"
"นั่นสิ ทำให้ห้องดูสดชื่นขึ้นมาเลยล่ะ"
"น้องธันวา ติดอะไรสงสัยตรงไหน มานั่งคุยข้างๆ พี่ที่โต๊ะได้เลยนะคะ"
"เฮ้ยๆ เอ็งอย่าหลวมตัวเข้าดงป้าเชียวนา ระวังชีวิตจะเฉาตายเอา"
"ฮ่าๆ อย่าไปฟังมันน้อง ป้าๆ นี่แหละเด็ดเผ็ดมันส์ วัยกำลังกินเลยล่ะ"
ทุกคนต่างรวมหัวกันชวนเขาคุยอย่างเป็นกันเองเสียงดังจนหัวหน้าแผนกต้องเข้ามาห้าม
"เอาล่ะๆ พอก่อน เดี๋ยวน้องใหม่เค้ากลัวจนไม่กล้าทำงานกันพอดี... ป่ะ ธันวา เดี๋ยวพี่พาไปแนะนำตัวกับแผนกอื่นๆ ต่อ"
คุณภาคภูมิ หัวหน้าแผนกที่เขาสังกัดอยู่จะเป็นคนช่วยดูแลการทำงานของเขาในช่วงแรก ภาคพาเขาเดินไปแต่ละห้องพร้อมอธิบายผังองค์กรรวมถึงแนวทางการประสานงานแต่ละฝ่าย
"ตึกนี้ข้างในใหญ่มากเลยนะพี่... ห้องเพียบเลย หลายชั้นด้วย มองจากข้างนอกดูแทบไม่ออกว่าข้างในกว้างขนาดนี้"
"ช่าย... ยังมีอีกหลายห้องเลยที่ไม่ได้ใช้งาน พวกลุงๆ ชอบไปแอบงีบกันประจำ ฮ่าๆๆ"
"แล้วเดี๋ยวเราไปฝ่ายไหนต่อครับ"
"ฝ่ายพีอาร์... เข้าห้องนี้ต้องระวังหน่อยนะ"
"ทำไมครับพี่... เค้าดุเหรอ?"
"สาวสวยกันทั้งห้องเลยอะสิ... ระวังจะหลงเอา ฮ่าๆ"
"โหหหห พี่พูดซะผมใจหายแว๊บ"
"มาๆ ถึงละ"
เป็นอย่างที่พี่ภาคบอกไว้ แค่เปิดประตูเดินเข้าไปก้าวเดียวกลิ่นน้ำหอมชวนฝันจากสาวๆ ในห้องก็เข้าเตะจมูกธันวาจนเคลิ้ม
ภาคพาไปแนะนำตัวให้รู้จักแต่ละคนซึ่งก็สวยสะพรั่งเหมาะสมกับชื่อฝ่ายจริงๆ จนมาถึงคนสุดท้าย เธอลุกขึ้นยืนยิ้มอย่างสดใสส่งให้ธันวาและมีสายตาที่ดูเหมือนจะสนใจเขาเป็นพิเศษ
"คนนี้น่าจะรุ่นๆ เดียวกันนะ รู้จักกันไว้สิ... น้ำหวาน น้องเล็กสุดของฝ่ายพีอาร์"
"สวัสดีค่ะ น้ำหวานนะคะ เดี๋ยวขอทิ้งเบอร์ติดต่อกับไลน์ไว้ให้ด้วยนะ เผื่อมีอะไรให้ช่วยเป็นการส่วนตัว... หวานยินดีนะคะ"
น้ำหวาน สาวสวยน่ารักที่สุดในออฟฟิศ นอกจากหน้าตาที่น่ารักสดใส ทรวดทรงที่อยู่ในชุดทำงานเข้ารูปยิ่งทำให้เผยส่วนเว้าส่วนโค้งจนอดใจมองไม่ไหว
"เอ่อ... ต้องให้เบอร์กับไลน์ส่วนตัวด้วยเหรอครับ..." ธันวาหันไปถามภาคที่ทำเป็นเหลียวมองไปทางอื่น
"ก็แล้วแต่เลย... ปกติให้เบอร์ที่โต๊ะก็พอแล้วมั้ง... ไปต่อกันเถอะ"
"โหยยย พี่ภาค จะรีบพาเค้าไปไหนล่ะคะ... หวานยังอยากคุยกับเค้าอยู่เลยนะ" น้ำหวานทำเสียงอ้อน
"ไม่ต้องเลย เดี๋ยวทำลูกน้องพี่เสียคนหมด ป่ะๆ ธันวา ตามมาๆ"
ภาคพูดจบก็หันหลังเดินไป ธันวากำลังจะตามเขาไปก็โดนน้ำหวานจับข้อมือรั้งไว้ เธอโน้มตัวเข้ามาใกล้ๆ จนเขาได้กลิ่นหอมละมุนลอยออกมา แล้วเธอก็แอบกระซิบบอกเขาเบาๆ
"เดี๋ยวตอนเที่ยงไปกินข้าวด้วยกันนะคะ... หวานจะรอที่ร้านข้างล่างตึกนะ"
"อะ... เอ่อ... ไว้เจอกันนะครับ"
ธันวารีบเดินตามภาคออกไป ก่อนจะปิดประตูห้องก็ได้เหลือบมองน้ำหวานที่ยังยืนยิ้มกว้างและแอบโบกมือส่งให้เขา
หูยยย คนนี้น่ารักเป็นบ้าเลย
เขาคิดในใจแล้วแอบส่งยิ้มตอบก่อนวิ่งตามหัวหน้าไป
.
.
.
ตรู้ด ตรู้ด...
เสียงโทรศัพท์ที่โต๊ะธันวาดังขึ้น
"ฝ่ายการตลาดครับ"
"คุณธันวารึเปล่าคะ... นี่น้ำหวานเองค่ะ"
"ครับ... มีอะไรให้ช่วยรึเปล่า"
"ช่วยตอบทีค่ะ... ทำไมปล่อยให้น้ำหวานนั่งกินข้าวคนเดียวล่ะ ไหนบอกจะไปกินด้วยกัน"
"หะ.. หา.. ผมยังไม่ได้ตอบรับนัดเลยนะครับ... ว่าแต่... คุยเรื่องนี้ที่ทำงานมันออกจะ......"
"ก็หวานว่างนี่นา พี่ๆ ที่ห้องออกงานข้างนอกกันหมด... ไม่รู้ล่ะ หวานให้โอกาสแก้ตัวนะคะ เดี๋ยวมาที่ห้องเอกสารชั้น 3 นะ หวานจะรอ"
แกร๊ก!......
"ดะ.. เดี๋ยวสิ... คุณหวาน!"
น้ำหวานวางสายโดยไม่รอฟังคำตอบ ธันวาก็ยังไม่รู้เบอร์โทรที่โต๊ะของแผนกนั้นและไม่กล้าที่จะถามหัวหน้า
แม้ไม่รู้ว่าน้ำหวานนัดเขาไปคุยทำไมแต่เขาก็ไม่อยากทำอะไรให้ผิดใจกับเพื่อนร่วมงานตั้งแต่วันแรก เขาเลยหาจังหวะเลี่ยงออกไปด้วยการบอกหัวหน้าว่าจะไปห้องน้ำแล้วลุกเดินเลยไปทางอื่น
เขาเดินมาถึงชั้น 3 แต่ก็ยังไม่แน่ใจว่าห้องไหน ชั้นนี้เป็นห้องเอกสารที่ประตูปิดทึบมองไม่เห็นข้างใน เขาจึงเดินช้าๆ ไล่ดูไปเรื่อยๆ จนมาถึงห้องหนึ่งที่มีป้ายบอกหน้าห้อง เขาหยุดแล้วหันหลังพิงประตูรอเผื่อว่าน้ำหวานจะเดินมาจากทางใดทางหนึ่ง
แกร๊ก!
"เฮ้ยยย! อะไรเนี่ย"
อยู่ดีๆ ประตูที่พิงอยู่ก็เปิดออกจนเขาเซถลาเข้าไปข้างใน คนที่อยู่ด้านในรีบปิดประตูล็อคห้องแล้วเข้ามาเอามือเล็กๆ เข้าปิดปากเขาไว้
"ชู่วววว... เบาๆ นะคะ... ไม่ต้องตกใจ"
"น้ำหวาน!!!"
- ผู้เขียน
