หลังจากจบบทรักอันดุเดือดรอบเช้าจนสาย พอนอนพักจนหายเหนื่อยทั้งธันวาและอายก็พากันจัดการตัวเองจนกลับมาสดชื่นรับวันใหม่ ต่างคนต่างอาบน้ำแต่งตัวง่ายๆ แล้วสั่งอาหารมานั่งกินในห้องด้วยกัน
ธันวาเริ่มเล่าเรื่องราวต่างๆ ของเขากับน้ำหวานตั้งแต่เริ่มแรกที่เปิดฉากอย่างเร่าร้อน จนมาถึงตอนจบที่เจ็บปวด
"โห... ถึงว่าสิ เจอจังๆ ขนาดนั้นคงเจ็บมากสินะ"
"อืม... ก็เจ็บแหละ... รู้สึกเหมือนเป็นแค่ของเล่นแก้เหงาให้เค้าน่ะ"
"แล้วคุณจะทำยังไงต่อ เดี๋ยวเย็นนี้เค้าก็คงมาเคาะประตูอีก... ได้คิดรึยังว่าจะคุยกันยังไง"
"ยังไม่ได้คิดเลยสิ... ก็โดนคุณปลอบจนไม่อยากคิดอะไร"
"ชิ... คุณต่างหากที่ฉวยโอกาส... ชั้นตั้งใจจะปลอบแค่นิดเดียว คุณเล่นเอาซะคุ้มเลย"
"ฮ่าๆ ขอบคุณมากนะ... ถ้าไม่ได้คุณ ผมไม่รู้เลยจะผ่านเมื่อคืนได้ยังไง... มันช่วยผมได้มากจริงๆ"
อายยิ้มเขินแล้วหลบสายตาเขาทำนั่งทานข้าวต่อ
"งั้น... เดี๋ยวชั้นกลับห้องละนะ
