มาช่วยหรือมาอ่อย

1180 คำ

หลังเลิกเรียน ทุกคนทยอยกลับกันหมด ส่วนมินตราและเพื่อนก็ยังไม่ออกไป เหลือแค่กุ้งนางและแน๊กกี้ ที่นั่งรวมตัวกันอยู่ "มินกลับบ้านเลยไหม เดี๋ยวเราไปส่ง" แน็กกี้เสนอขึ้น ส่วนมินตราที่นั่งก้มทำชิ้นงานก็ตอบขึ้นทันทีโดยไม่ได้มองหน้าเพื่อน "กลับก่อนเลยขอทำให้เสร็จก่อน แต่ถ้าไม่เสร็จอย่างน้อยๆมันก็ยังเหลือไม่เยอะ" "แน็กจะกลับตอนนี้หรอ กูกลับด้วยติดไปลงตรงเซเว่นหน้าซอย" พูดแล้วกุ้งนางก็ลุกขึ้นทันที แต่แน็กกี้ก็แอบเป็นห่วงเพื่อนสาวที่ต้องนั่งคนเดียว "มินไม่กลับจริงๆหรือวะ เพื่อนกลับหมดแล้วนะเว้ย" "กลับเถอะไม่ต้องห่วง" ที่มินตราต้องเร่งรีบทำงานให้เสร็จนั้นเพราะว่าทั้งงานฝีมือ รายงานรูปเล่ม อีกอย่างงานเสริมที่เธอรับมาแล้วก็ต้องส่งทำเอาเธอต้องบริหารเวลาเพิ่มมากขึ้น เวลาล่วงเลยมาถึงห้าโมงเย็นของวันนั้น ผู้คนที่ยังเหลืออยู่ก็เบาบางลง มินตรานั่งทำชิ้นงานอยู่โต๊ะไม้ด้านหน้าตึก เธอไม่ได้เงยหน้ามองใค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม