“ดี! จำได้ขึ้นใจว่าตัวเองเป็นนางบำเรอก็ดี และจำไว้ด้วยว่าคืนนี้จงทำหน้าที่นางบำเรอให้ดีที่สุด”
กระแทกพระสุรเสียงห้วนจัดตอกย้ำให้ปาลิตาได้เจ็บช้ำหัวใจแล้ว เจ้าชายอีสดรีสส์ก็ทรงขว้างโทรศัพท์ทิ้งลงพื้นจนแตกกระจาย ทำเอาองครักษ์ทั้งสองสะดุ้งเฮือกหน้าถอดสีทันที
“ไปเตรียมม้า!” เจ้าชายอีสดรีสส์ตะคอกสั่งพระสุรเสียงห้วนๆ ไม่แพ้ตอนที่คุยโทรศัพท์กับปาลิตา
“ม้า? เตรียมม้าทำไมหรือพ่ะย่ะค่ะ”
อัสมานหลุดปากถามอย่างงุนงง ไม่เข้าใจว่าในเวลานี้ เจ้าชายหนุ่มจะให้พวกตนเตรียมม้าไปทำไมกัน
“เจ้าเลี้ยงม้าไว้ทำไมกัน เจ้าอัสมาน!”
ทรงตะคอกถามแกมเหน็บแนมอย่างเย็นชา ดวงเนตรลุกวาวด้วยไฟโทสะที่มีปาลิตาเป็นตัวต้นเหตุ
“ฝ่า...ฝ่าบาทจะเอาตัวไหนดีพ่ะย่ะค่ะ”
อามิลถามเสียงตะกุกตะกัก รู้แล้วว่าเจ้าชายอีสดรีสส์ต้องการออกไปทรงม้า เพื่อระบายอารมณ์โกรธกริ้ว ตั้งแต่อยู่รับใช้เจ้าชายอีสดรีสส์ เขาไม่เคยเห็นพระองค์ทรงกริ้ว
