ปาลิตาสะอื้นฮักจนตัวสั่นโยน ค่อยๆ เคลื่อนกายลงจากเตียงอย่างช้าๆ พอเท้าเล็กแตะกับพื้นก็สูดปากเบาๆ เมื่อรู้สึกเจ็บแปลบตรงบริเวณที่ถูกเจ้าชายอีสดรีสส์รุกราน เพื่อมอบความสุขให้กับเธอทั้งคืน เมื่อก้มลงมองผิวกายขาวผ่องของตนเอง เห็นรอยรักที่เจ้าชายอีสดรีสส์ฝากไว้ทั่วปทุมอิ่มและบริเวณขาอ่อน ก็มีอันต้องทิ้งตัวลงนั่งบนขอบเตียงอีกครั้ง
‘เราอยากจุมพิตให้ทั่วเรือนร่างของเจ้า’
ปาลิตาร้อนผ่าว ความสุขที่ได้รับเมื่อคืนแล่นพล่านทั่วตัวทันที เมื่อนึกถึงเพลิงสวาทและถ้อยคำที่เจ้าชายอีสดรีสส์ได้กระซิบบอกตลอดเวลาที่โรมรันเพลงรัก
“บ้าที่สุด! จะมานั่งคร่ำครวญให้ได้อะไรขึ้นมา”
ปาลิตาสบถลั่นก่นด่าตัวเองที่โง่เขลา คิดว่าตื่นขึ้นมาจะได้พบกับเจ้าชายอีสดรีสส์อยู่ข้างกาย แต่ทว่าไม่ได้เป็นไปดังที่คิดไว้ เจ้าชายอีสดรีสส์คงออกไปจากห้องตั้งแต่เธอผล็อยหลับไปแล้ว
หญิงสาวหยิบชุดตัวใหม่ออกมาจากกระเป๋าเดินทาง แล้วโยนชุดตั
