ม่านพิรุณนั่งรถไฟฟ้ามาลงหน้าปากซอยทองหล่อ จากนั้นก็นั่งวินมอเตอร์ไซด์เข้าไปยังสถานเสริมความงามของแสนรัก เมื่อเดินมาถึงประตูกระจกแบบเลื่อนอัตโนมัติก็เปิดออก พนักงานด้านในลุกขึ้นรอต้อนรับ เพราะแสนรักได้สั่งไว้แล้วว่าม่านพิรุณจะมาหา ให้เข้าไปด้านในได้เลย “เชิญเลยค่ะน้องอิ๊งค์ คุณแสนสั่งไว้แล้ว” “ขอบคุณค่ะ” ม่านพิรุณมาที่คลินิกบ่อยจนพอคุ้นหน้าคุ้นตากับเจ้าหน้าที่ในคลินิก เธอเดินไปที่หน้าห้องทำงานของแสนรัก จากนั้นก็เคาะห้องสองครั้งก่อนจะผลักเข้าไป “คุณแสนสวัสดีค่ะ” “อิ๊งค์นั่งรอก่อนนะ ฉันมีเรื่องต้องเคลียร์นิดหน่อย” “ถ้าคุณแสนยุ่งอยู่ ไว้อิ๊งค์มาใหม่ก็ได้ค่ะ” “ไม่เป็นไร นั่งรอฉันก่อน” แสนรักบอกสาวน้อยที่ยืนรออย่างสุภาพ ก่อนจะกรอกเสียงลงในโทรศัพท์เมื่อได้ยินอีกฝ่ายรับสาย “น้องยิ้ม เรานัดกันกี่โมงจ๊ะจำได้ไหมเอ่ย” ม่านพิรุณไม่อยากเสียมารยาทฟังแสนรักคุยโทรศัพท์ ถึงแม้อีกฝ่ายคงไม่ปิดบังเพราะ