บทที่ 13 มิรู้โง่งมหรือตั้งใจ...

2323 คำ

บทที่ 13 มิรู้โง่งมหรือตั้งใจ ย้อนกลับไปที่คุณหนูหวัง หลังจากที่ถูกช่วยเหลือจากทหารของบิดาที่จะส่งไปวัดประจำตระกูลตั้งแต่เมื่อวานช่วงสาย นางถูกจัดให้พำนักอยู่ในเรือนท้ายตำหนักห่างไกลผู้คน ซึ่งเรื่องนี้มีเพียงน้อยคนที่จะรับรู้... อ้ายเซียงก็ไม่เอะใจเช่นกัน โดยมีเพียงนางกำนัลนามว่า จินม่าย คอยดูแลส่งข้าวส่งน้ำและจัดหาอาภรณ์งดงามให้อย่างเหมาะสมโดยเป็นคำสั่งขององค์ชายรองทั้งหมด ร่างบางของอ้ายเซียงในชุดอาภรณ์งดงามที่มิเคยเห็นมาก่อนย่อมพึงพอใจและเฝ้ารอคุณชายลู่เงียบๆอย่างลำพองใจ ดูเหมือนว่าคุณชายลู่ผู้นี้จะมีฐานะไม่น้อย ดีที่คบค้ากันเป็นสหายมานาน ในช่วงค่ำ "เจ้าชื่อจินม่ายใช่หรือไม่"อ้ายเซียงเอ่ยถามนางกำนัล ด้วยความเข้าใจของนางว่าน่าจะเป็นสาวใช้ที่คอยมาส่งอาหารในช่วงค่ำ "เจ้าค่ะ"นางกำนัลเอ่ยตอบอย่างเคารพ ด้วยรับรู้ถึงฐานะสตรีตรงหน้าว่าอีกไม่นานคงเป็นสตรีขององค์ชายรองเป็นแน่ หากว่าทำดี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม