บทที่ 2 ไม่รู้จักรักนวลสงวนตัว 1
759 คำ
ตื๊ด! ตื๊ด! ตื๊ด!
เสียงสั่นเตือนโทรศัพท์ที่โต๊ะข้างหัวเตียงสั่นเตือนรบกวนจนต้องตื่นขึ้นมาแล้วคว้าหยิบมาดูว่าใครโทรมา ซึ่งเป็นพเยียโทรมา และตอนนี้ตีสองกว่าแล้ว เธอโทรมาทำไม เธอไม่ได้นอนที่ห้องหรอกเหรอ? อธินรีบกดรับสายเพื่อตัดความรำคาญทันที
“โยมน้อง...ไม่สิ น้องจุ๊บมีอะไรครับ” น้ำเสียงสุภาพทรงเสน่ห์กรอกส่งไปในสายที่กดรับทั้งๆ ที่ตอนนี้ตัวเองง่วงเหลือเกิน
“อือ...พะ...พี่ต้อมเหรอคะ อึก!” คนเมาส่งเสียงหวานกระเส่ากลับมา
“ครับ ว่าแต่มีอะไรรึเปล่าเนี่ย ดึกแล้วนะ”
“มะ...มารับจุ๊บหน่อยค่ะ อึก...จุ๊บขับรถกลับไม่ไหว อีกอย่างไม่อยากนั่งแท็กซี่กลับคนเดียวด้วยค่ะ จุ๊บกลัว อึก!”
“ว่าไงนะครับ”
เขายังคงพูดสุภาพเหมือนเดิม แม้ตอนนี้คิ้วเข้มจะขมวดเป็นปมด้วยความหงุดหงิดก็ตาม เขามักหงุดหงิดเดือดดาลเพราะผู้หญิงในสายตลอด ซึ่งตัวเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกัน คนที่เคยใจเย็นทำไมตอนนี้ใจร้อนและโมโหง่ายเหลือเกินกับเรื่องที่เกี่ยวข้องกับพเยีย
“มารับจุ๊บนะคะพี่ต้อม จุ๊บจะรอที่...ค่ะ” เธอบอกเขาพร้อมกับกดวางสายไปโดยไม่รอให้เขาตอบกลับ
ตู๊ด! ตู๊ด! ตู๊ด!
แล้วสายก็ตัดไป เขากัดกรามแน่นลุกขึ้นเดินไปยังห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตาไล่ความง่วงแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำไปยังตู้เสื้อผ้าพร้อมหยิบกางเกงวอร์มมาใส่ทับกางเกงนอนขาสั้นตัวบางของตัวเองพร้อมกับเสื้อยืดมาใส่ เพราะเขาใส่แค่กางเกงตัวเดียวนอน ส่วนท่อนบนเปลือยเปล่า
“แล้วจะไปยังไงล่ะ ไปปลุกพี่สวนดีไหมเรา”
เมื่อแต่งตัวเสร็จก็ถามตัวเอง เพราะขับรถไม่เป็นแล้วจะไปยังไง เวลานี้ยังมีแท็กซี่วิ่งอยู่ไหม แต่ลองไปดูหน้าบ้านก่อนเผื่อเจอแท็กซี่จะได้เรียกไปรับพเยีย เพราะตอนนี้ก็ตีสองกว่าแล้วจะไปรบกวนพี่สวนก็ไม่ได้ เขาเกรงใจแม้ว่าเขาจะเป็นนายจ้างก็ตาม เขาคว้าหยิบโทรศัพท์และกระเป๋าสตางค์ใส่กระเป๋ากางเกงวอร์มออกจากห้องไปทันที
ด้านคนที่โทรตามพี่ชายที่ตัวเองอาศัยร่วมบ้านด้วยให้มารับนั้นก็สนุกกับเพื่อนๆ ต่อและลูบไล้แผงอกแน่นๆ ของหนุ่มโฮสที่ตัวเองและเพื่อนจ่ายเงินให้มานั่งบริการตัวเองในห้องส่วนตัวของ VIP ห้องประจำของตัวเองที่มากับเพื่อนๆ ตอนนี้เธอสนุกมองกล้ามแน่นๆ มองผู้ชายเต้นยั่วร้องเพลงตรงหน้าพร้อมกระดกเครื่องดื่มดื่มไปด้วย จริงๆ เธอไม่ได้เมามากมายอะไร แต่เธออยากแกล้งคนตัวโตเฉยๆ จึงทำแบบนี้
“ยัยจุ๊บ แกแน่ใจขนาดนั้นว่าพี่เขาจะมารับแก”
“แน่ใจสิ ตอนนี้บาร์โฮสก็จะปิดแล้ว ยังไงพี่ต้อมก็ต้องมารับฉัน” ไม่รู้อะไรทำให้พเยียมั่นใจขนาดนั้น
“จ้า...ฉันจะรอดูว่าพี่มหาคนดีของแกจะมารับแกไหม” วิเวียนพูดพร้อมกับชวนเพื่อนๆ คนอื่นชนแก้วแล้วหันมาชนแก้วกับพเยียเป็นคนสุดท้าย
เพล้ง!
เสียงแก้วดังกระทบกันพร้อมเสียงเพลงและเสียงร้องวี้ดว้ายของทุกคนในห้องดังขึ้นตลอดเวลา
“หนุ่มๆ พาพี่ไปรอผัวข้างนอกร้านหน่อยสิ” พเยียเรียกหนุ่มๆ มาประคองตัวเองลุกขึ้น พอหนุ่มๆ มาประคองก็ทำท่าเซล้มซบอกมือขยำอกหนุ่มที่มาโอบประคอง
“อุ๊ย! แน่นจังเลย ไปกับพี่นะ ไปส่งพี่หน้าร้านและรอเป็นเพื่อนพี่ พี่ให้เงินพิเศษเพิ่ม” เธอบอกคนที่โอบประคองตัวเอง
“ได้ครับคุณพี่” หนุ่มน้อยวัย 20 ปี เอ่ยรับคำแล้วหยิบกระเป๋าของพเยียมาถือให้พร้อมโอบประคองพาเดินออกจากห้อง VIP ออกไปทันที
“ไปก่อนนะพวกแก มีอะไรค่อยไลน์คุยนะ ยัยวิเวียนไปแล้วนะ”
“จ้า พวกฉันก็จะเคลียร์ค่าใช้จ่ายแล้วกลับเหมือนกัน เพราะนี่บาร์ก็จะปิดแล้ว” วิเวียนบอกตอบเพื่อน
“อือ...งั้นไปก่อนนะ ไปกันเถอะ หนุ่มหล่อพาพี่ไปรอว่าที่ผัวพี่ในอนาคตกัน คงจะใกล้ถึงแล้วแหละตอนนี้” ว่าแล้วก็โอบเอวสอบของหนุ่มหล่อที่ใส่เพียงกางเกงยีนส์และเปลือยท่อนบนออกจากห้องไปทันที
- ผู้เขียน
