"เฮ้อ..." เมื่อไรจะเลิกรู้สึกนะ
ฉันยืนมองหน้าถามตัวเองผ่านกระจกห้องน้ำด้วยความรู้สึกอยากห้ามความรู้สึกตัวเองได้ ฉันไม่อยากที่จะต้องมานั่งรู้สึกหรือเจ็บจี๊ดเวลาที่เห็นณิชากับแพทริคอยู่ด้วยกันหรือรับรู้ว่าสองคนนั้นอะไรต่อกัน ฉันไม่อยากรู้สึกอีกแล้ว
"...เลิกรักเขาสักทีเถอะพราว เขามีคนของเขาอยู่ หยุดความรู้สึกของเธอได้แล้ว" จะต้องเจ็บไปอีกสักเท่าไร เธอถึงจะพอใจ!
ฉันเอาแต่มองหน้าถามตัวเองในกระจกไม่หยุด กระทั่งเริ่มได้สติก็เม้มปากแน่นพยายามกลับมาเข้มแข็งอีกครั้ง ฉันต้องกลับไปทำตัวเฉยชาเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไรต่อ ทั้งที่ภายในใจของฉัน มันปวดหน่วงไปหมด
แต่ก็เถอะ! ถือว่ามันเป็นบททดสอบในการใช้ชีวิตของฉันไปก็แล้วกัน ไหน ๆ ก็เลิกรู้สึกกับเขาไม่ได้ ก็รักไปเจ็บไปแบบนี้จนกว่าหัวใจมันจะด้านชาไม่รู้สึกอะไรไปเองก็แล้วกัน
ฉันตัดสินใจเลิกคิดทุกอย่าง เดินออกจากห้องน้ำหมายจะกลับไปยังโต๊ะกลุ่มเพื่อน แต่แล้วขณะ
