หลังจากที่แพทริคอาบน้ำเสร็จ เขาก็เดินออกมาด้วยท่าทีดูอิดโรยกว่าทุกครั้ง ซึ่งเป็นสัญญาณที่ฉันรับรู้ได้เลยว่า เขากำลังเริ่มป่วย...
แพทริคก็เป็นแบบนี้แหละ ตัวโตซะเปล่า แต่ป่วยง่าย นิด ๆ หน่อย ๆ ก็ไม่สบาย ยิ่งเวลาฤดูฝน เขานี่แทบจะไม่ค่อยออกไปไหนเลย เพราะตากฝนนิดหน่อยก็ป่วย และฉันคิดว่า อาการที่เขาเป็นอยู่ตอนนี้ก็น่าจะเพราะไปตากฝนจากที่ไหนมาเป็นแน่ เห็นข่าวออกอยู่ว่าวันนี้อาจจะมีพายุเข้า
"กินยาหรือยัง" เสียงทุ้มนิ่งถามฉันขึ้นขณะที่ทรุดตัวลงนั่งบนโซฟากลางห้อง
"กินแล้ว" ฉันตอบกลับพร้อมกับจ้องมองหน้าคนตัวสูง
"แล้วนายล่ะ"
"..." แพทริคเหลือบสายตาคมมองมายังฉัน
"กินยาหรือยัง"
"กินทำไม" ยังจะถามอีกเหรอ หน้าซีดอย่างกับตูดไก่ต้มขนาดนี้
"ก็ไม่สบายไม่ใช่หรือไง" ฉันถาม
"ฉันไม่ได้เป็นอะไร" เรียวปากหนาทำเอาฉันอยากที่จะยกรองเท้ามาตบปาก เขายังนิสัยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน...เวลาป่วยชอบปากแข็งบอกไม่เป็นอะไร
