วันต่อมา...
แอดดด
เสียงประตูห้องน้ำถูกเปิดออกพร้อมกับร่างสูงที่เดินออกมาด้วยสภาพที่ดูเหมือนปกติ ทว่าแววตามีความหมองคล้ำอยู่ไม่น้อยจากการทำงานตลอดทั้งคืน ได้นอนไปแค่ไม่กี่ชั่วโมง
ร่างสูงเดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้าเพื่อที่จะจัดการแต่งตัวรีบออกไปทำธุระ โดยใช้เวลาไม่นานแพทริคก็อยู่ในชุดสูทดูดีสีสุภาพ ดวงตาคมหันไปมองยังร่างบางที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง เขาเป็นคนอุ้มเธอมาไว้และจัดการทำงานที่เป็นคนมอบหมายให้คนตัวเล็กเป็นคนทำ มาทำเองจนเสร็จ จริง ๆ ยังเหลือเวลานัดอยู่อีกหลายวัน แต่เพราะแพทริคไม่อยากที่จะต้องมีอะไรมาคอยกวนใจ เขาจึงเลือกที่จะรีบทำส่งงานที่เพทายสั่งให้เสร็จแล้วนำไปส่งในทันที
"คงหลับอีกนาน" เรียวปากหนาพึมพำเอ่ย พร้อมกับเดินออกไปจากห้องพร้อมแฟ้มเอกสารในมือ เขาอยากรีบไปแต่เช้า เพื่อที่จะรีบกลับมาให้ทันพราวดาวที่นอนอยู่ ทว่าขณะที่แพทริคกำลังเดินอยู่นั้น
ครืดดด ~
เสียงโทรศัพท์ร่างสูงดั
