ตกเย็น
วันนี้ได้เลิกงามยามดีในการทำพิธีการตัดผมหน้าม้าของฉันเอง ร้านช่างอยู่ไม่ไกลบ้านหรอก แต่ฉันอยากอ้อนให้พี่เตตัดให้มากกว่านี่นา ฉันว่ามันโรแมนติกดีออก แต่ฉันไม่เคยตัดผมเขานะ ฉันตัดผมผู้ชายไม่เป็นหรอก เกิดทำผมเขาแหว่งขึ้นมาจะทำไงเล่า หมดหล่อพอดี
"พี่เตหนูรอจนหน้าม้าเเห้งเเล้วเนี่ย"ฉันบ่นอุบอิบเเต่ก็ยอมที่จะนั่งรอพี่เต เขาหายเข้าไปหากรรไกรในห้องฉันหลายนาทีเเล้วนะเหวย ที่จริงวันนี้เราจะกินหมูกระทะกันเเต่ว่าเราจะไปกินที่ร้านเลย เนื่องด้วยอัจฉริยะอย่างมินตราสอบติดทั้งที กะเพาะฉันมันกว้างกว่าปากน้องงูอีกจะบอกให้ อีกอย่างขาฉันมันก็ไม่ได้เจ็บอะไรมากเเล้ว ไปกินที่ร้านเก๋สุด!
บุพเฟ่ต์จะเยียวยามินตราเเละทุกอย่างเอง
เเต่ก่อนอื่นใดในโลกหน้าม้าฉันมันเริ่มยาวขึ้นมาอีกเเล้ว เพราะงั้นฉันจะให้พี่เตเป็นคนจัดการมัน เวลาก้มกินอะไรมันไม่สะดวก ฉันไม่อยากเปิดหัวใสๆ หรอกนะ (ป่าวมันเถิก - -) เเล้วก็ไม่ได้มัดจุกเหมือนชิวาวาด้วย เฮอะ! เเต่ฉันจะให้โอกาสเขาครั้งนี้ครั้งเดียวบอกเลย ถ้าคราวนี้ทำพลาดพี่เตจะไม่ได้เเตะผมฉันอีกเเน่นอน!
"พี่เต!!! "
"รู้เเล้ว พี่หากรรไกรไม่เจอ"
"หา? ก็หนูบอกมันอยู่ในลิ้นชักสีชมพูตรงที่มีรูปพี่ติดอยู่อะ ไม่เห็นจริงดิ"
"อืม"เขาตอบกลับสั้นๆ จนฉันต้องขมวดคิ้วเอะใจไม่น้อย เมื่อวานฉันยังเอามันมาตัดกระดาษอยู่เลยเป็นไปได้ไงที่เขาจะไม่เห็นมัน พี่เตก็ไม่ได้เข้าห้องฉันครั้งเเรกหนิที่จะไม่รู้เลยว่าของมันวางตรงไหน จงใจเเเกล้งฉันให้รอใช่ไหม หา!
"โคตรขี้โม้ หนูวางไว้บนโต๊ะ บนโต๊ะเลยนะขึ้นไปก็จะเห็นเลย ทำไมไม่เห็น? "ฉันร่ายยาวก่อนที่จะนั่งยืดตัวตรง มองพี่เตที่เอาหวีจุ่มน้ำเเล้วมาหวีที่ผมฉัน สลับกับสายตาของเขาที่วัดระดับหน้าม้าให้มันเท่ากัน สายตาดูลังเลนะไอ้พี่เต~ หวังว่ามันจะออกมาเท่ากัน
..หวังว่าจะเท่ากัน
พี่เตเป็นมนุษย์ผู้ชายที่ทำได้ทุกอย่าง ตั้งเเต่กวาดบ้าน ทำอาหาร ตัดผม เขาเคยถักเปียให้ฉันตอนเด็กๆ ด้วยนะ ถึงเเม้ว่ามันจะเละขนาดไหนฉันก็ภูมิใจจะให้เขาทำก่อนที่จะไปโรงเรียนอยู่ดี ขนาดเรียนมัธยมฉันก็ยัใงให้เขาถักให้ ถามว่าฝีมือพัฒนาไหม?
บอกเลยว่าไม่ - -
"พูดจาไม่เพราะพี่จะฟ้องเเม่เรา อีกอย่างห้องเราโคตรรกอย่างกับลังหนู"
"เเค่โคตรเอง เเล้วห้องหนูก็ไม่รกเพิ่งทำความสะอาดไปเมื่ออาทิตย์ที่เเล้วเองนะ"
"นั่นเเหละ"
"เเบร่~"ฉันพูดเเล้วทำลอยหน้าลอยตาใส่ว่าที่คุณหมอ พี่เตไม่ชอบให้ฉันพูดเเต่เวลาตัวเองอยู่กับเพื่อนฉันเห็นหยาบกันจะตาย อย่ามาโลกสวยกันมินตราหน่อยเหอะ ฉันโตพอที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรหรอกน่า เเต่มินตราคนนี้จะเป็นเด็กดีของพี่เตชินท์ก็เเล้วกัน อะไรที่เขาไม่ชอบฉันก็จะไม่ทำ ทีนี้ถ้าฉันได้เข้าไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเมื่อไหร่ ฉันก็จะเจอพี่เตทุกวัน เห็นเขาเกือบยี่สิบสี่ชั่วโมง
ไม่มีอะไรดีเท่านี้เเล้ว >"แบบนี้เหรอ? น่ารัก.. -////-"