บุกขย้ำหนอนยักษ์ 25++

1877 คำ
“เดี๋ยวก่อนสิ! นี่คุณ ว๊าย!” หมับ! โนเบลที่รีบวิ่งตามเซบาสเตียนออกมาสะดุดขาตัวเองจนเกือบล้มหน้าคะมำ ดีที่เซบาสเตียนหันมาเจอแล้วคว้าเอวของเธอเข้ามากอดก่อนที่เธอจะล้มพอดี และก็เหมือนฟ้าเป็นใจให้เขาและเธอได้ไปต่อ เมื่ออ้อมแขนที่กอดเธออยู่มันแน่นจนเนื้อนมไข่ที่อยู่ในเสื้อผ้าน้อยชิ้นกำลังทะลักล้นออกมา จนเซบาสเตียนต้องกลืนน้ำลายอีกรอบพร้อมกับคิดว่าถ้าเกิดเธอเป็นน้องสาวของเขาแล้วมาแต่งตัวแบบนี้ รับรองได้เจอดีอย่างแน่นอน “เอ่อ โนเบลอยากขอโทษ พอดีเพื่อน..” “เพื่อนหรือแฟน?” “ห๊ะ? เอ่อ แค่คู่ควง แต่เรายังไม่ได้มี อ๊ะ! อื้ออออ” ปากเล็กที่กำลังหาข้อแก้ตัวให้กับตัวเองถูกปิดลงอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาอุตส่าอดทนแล้วเดินหนีออกมาแล้วแท้ๆเธอยังจะตามมาแถมยังสะดุดล้มในอ้อมกอดเขาขนาดนี้มีหรือเขาจะทนได้เป็นครั้งที่สอง เซบาสเตียนกดจูบลงไปบนปากเล็กอย่างรวดเร็ว ลิ้นสากร้อนสอดตวัดเข้าไปในปากของเธออย่างบ้าคลั่ง ราวกับต้องการดูดวิญญาณของเธอออกมา จนโนเบลที่ตกใจในทีแรกค่อยๆสนองเขากลับ จุ๊บๆๆๆ จ๊วบๆๆๆ อ๊า ทำไมจูบเก่งแบบนี้ ใกล้จะหมดลมแล้วนะ.. โนเบลที่เริ่มทนจูบอันเร่าร้อนของเขาไม่ไหว พยายามเบี่ยงหน้าหนีเพื่อขอเวลาหายใจ แต่ไม่ว่าจะเบี่ยงหรือหันไปทางไหนเขาก็ตามติดปากเล็กของเธอไปทุกที เมื่อตอนนี้เซบาสเตียนนั้นมาไกลเกินจะหยุดได้แล้ว เขาตวัดร่างเล็กให้เป็นฝ่ายยืนพิงรถยนต์คันหรูของเขาที่ยังเปิดประตูอ้าอยู่ ก่อนจะลูบมือใหญ่ไปตามขาเรียวที่เขาค่อยๆยกมันขึ้นมาเกี่ยวเอาไว้บนเอวสอบ จากนั้นก็ค่อยๆบดเบียดความเป็นชายอันใหญ่โตกับกลางกายสาว ที่อีกไม่นานเขาจะเข้าไปทักทายด้วยความแข็งขึงที่พร้อมออกศึกอย่างเต็มที่ “อ๊า มีถุงไหม?” เซบาสเตียนถอนจูบออกมาแล้วถามขึ้น “เฮือก! ถะ...ถุง ถุงอะไร?” ด้วยความที่กำลังสับสนมึนงงกับรสสวาทที่เขาป้อนให้ไม่หยุด โนเบลถึงกับสติล่องลอยไปไกลจนไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด “ถุงยาง มีไหม?” “ห๊ะ? เอ่อ ไม่...ไม่มี..” ตอบไปหน้าสวยก็แดงไปอย่างห้ามไม่ได้ เมื่อตอนนี้ท่าทางของเขากับเธอช่างล่อแหลมเหลือเกิน นะ...โนเบล แกจะมาเสียสาวข้างรถแบบนี้ไม่ได้! โนเบลคิดขึ้น เมื่อนี่อาจเป็นศึกรักครั้งแรกของเธอ เธอไม่สามารถทำลายความฝันที่จะมีค่ำคืนอันแสนโรแมนติดกับการเสียสาวครั้งแรกของเธอด้วยการอ้าให้เขาข้างรถแบบนี้ “งั้นสดเลยแล้วกัน ไม่แพ้ยาคุมใช่ไหม?” เมื่อความอยากมีมากกว่าความกลัว เซบาสเตียนไม่รอช้า ถลกกระโปรงตัวสั้นขึ้นแล้วใช้นิ้วยาวเกี่ยวชั้นในตัวน้อยของเธอเพื่อเตรียมพร้อม “ไม่! ดะ...เดี๋ยวก่อน ฉันไม่พร้อม” โนเบลรีบบอกพร้อมกับจับมือของเขาเอาไว้แน่น ทำเอาเซบาสเตียนถึงกับอารมณ์ค้าง เมื่อเขานั้นพร้อมเต็มที่แล้ว “โอเค” เขาพูดออกมาแค่นั้น ก่อนจะดันให้เธอกลับไปยืนอยู่ที่เดิม ทำเอาโนเบลที่ยังไม่ทันตั้งตัวได้แต่ยืนงงกับสิ่งที่เขากำลังทำ “เอ่อ แล้ว...” “คงต้องขอตัว” พูดจบเขาก็ขึ้นรถแล้วขับออกไปทันที ทิ้งให้โนเบลได้แต่ยืนอ้าปากค้างมองตามรถยนต์ของเขาไปอย่างไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่เขาทำ แค่เธอปฏิเสธเขาถึงกับทิ้งไปอย่างไม่ใยดีอย่างนี้เลยเหรอ “อีตาบ้า! จะรีบไปไหนกัน” เธอได้แต่มองตามอย่างไม่พอใจ เมื่อเธอนั้นแค่อยากขอเวลาตัดสินใจสักหน่อยเกี่ยวกับเรื่องโรแมนติกที่กำลังจะเกิดขึ้น แต่ไม่นึกว่าเขาจะคิดว่าเธอปฏิเสธแล้วหนีไปอย่างนั้น ส่วนเซบาสเตียน ตอนนี้เขาต้องการจนแทบบ้าตายอยู่แล้วเลยไม่มีเวลาให้มารอคอยอะไรมาก เขาขับรถออกมาก่อนจะเลี้ยวเข้าไปจอดในโรงแรมเล็กๆที่แบ่งออกเป็นห้องๆเพื่อรองรับความกำหนัดของพวกผู้ชายอย่างเขา ซึ่งที่นี่ค่อนข้างมีชื่อเสียงและสะอาดปลอดภัย แถมต้องกระเป๋าหนักด้วยถึงจะเข้ามาใช้บริการได้ ชายหนุ่มเลือกสาวสวยในจอคอมพิวเตอร์เพียงไม่นานก่อนจะขับรถเข้าไปจอดในห้องที่พนักงานจัดเตรียมไว้ให้ แล้วคนที่เขาเลือกก็เดินยิ้มร่าตามเข้ามา “เบลล่ามาแล้วค่ะเจ้านาย” เสียงอันยั่วยวนไม่ได้ทำให้เขาเกิดความต้องการมากขึ้นไปกว่าที่มีอยู่เลย เซบาสเตียนจับแขนเล็กกระชากเข้าหาแล้วกดจูบลงไปที่ปากสีแดงเข้มอย่างเร่าร้อนและดุดัน จนคนที่มาให้บริการถึงกับพึงพอใจในความดิบเถือนของเขา “ไม่เข้าห้องก่อนเหรอคะ” เธอถามออกมาเมื่อปากเป็นอิสระ “ไม่จำเป็น” เสียงแหบบอกขึ้น จากนั้นขาเรียวก็ถูกยกขึ้นสูงขึ้นมาเกี่ยวเอาไว้ที่เอวสอบเขาดันเธอให้ยืนพิงไปที่รถยนต์คันหรูเหมือนอย่างที่ทำกับโนเบลไม่มีผิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเธอ และเขาดันเห็นคนตรงหน้าเป็นผู้หญิงที่เขาพึ่งจากมา พลันความต้องการของเขาก็เพิ่มขึ้น สองมือยกขึ้นกอบกำเต้าอวบแล้วบีบขย้ำหนักหน่วง แก่นกายชายถูกงัดออกมาแล้วถูไถไปกับกุหลาบสาวที่ไร้การปกปิด เมื่อยังไงเธอก็ต้องมารับแขกอยู่แล้ว “นี่ค่ะ...ไซส์ใหญ่สุด...” เธอหยิบถุงยางที่ใส่เอาไว้ในร่องอกออกมาแล้วทำการฉีกมันออก ไม่นานลำเอ็นใหญ่ก็ถูกสวมใส่เครื่องป้องกันเข้าไป สวบ! “อ๊าาา” จากนั้นเซบาสเตียนก็ไม่รอช้าอีก เขากระหน่ำรักเข้าใส่ร่างบางไม่ยั้ง เมื่อยังคงเห็นคนตรงหน้าเป็นโนเบล สาวร่างเล็กที่แค่มองเขาก็เกิดความต้องการขึ้นมาอย่างไร้เหตุผล เขาต้องการสำเร็จรักกับเธอแต่เธอดันปฏิเสธ และเมื่อถูกปฏิเสธเขาไม่เคยคิดจะตื๊อต่ออย่างแน่นอนเพราะความต้องการทางร่างกายนั้นต้องยินยอมทั้งสองฝ่ายในความคิดของเขา “ไอ้หมอ! เมื่อวานแกทิ้งฉันได้ยังไงห๊ะ! รู้ไหมฉันเกือบเอาตัวไม่รอดเลยนะ” เช้าวันต่อมา ชิตตะวันที่พึ่งมาถึงโรงพยาบาลด้วยสภาพอิดโรยเพราะไม่ได้นอนเดินเข้ามาต่อว่าเซบาสเตียนที่นั่งทำงานอยู่ เพราะเขาถูกนุ่มนิ่มลากไปต่อกันที่ห้องของเธอ เขาไม่เคยหมดท่าเท่านี้มาก่อนเลยในชีวิตเมื่อเด็กสาวที่เขาคิดว่าแค่อยากลองกลับกลายเป็นเขาที่ถูกเธอลองเสียอย่างนั้น เธอไม่ปล่อยให้เขาได้พักยกเลยตลอดทั้งคืน เอาแต่เรียกร้องเมื่อเขาไม่ทำตามก็เป็นเธอเองที่เป็นฝ่ายทำมัน จนตอนนี้เขาปวดร้าวไปทั้งแท่งรักอันแสนหวงแหนจนอดที่จะเจ็บใจไม่ได้ “เหรอ?” เซบาสเตียนที่เงยหน้าขึ้นมองอย่างไม่อยากเชื่อ เมื่อท่าทางอิดโรยขนาดนี้คงสุขสมกับเด็กสาวคนนั้นมาทั้งคืน “นี่แกไม่เชื่อใช่ไหม? แกดูนี่...เห็นไหม รอยเต็มไปหมด ไม่รู้เธอไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน บุกขย้ำหนอนยักษ์ของฉันทั้งคืน ไม่น่าเชื่อว่าเด็กอยู่แต่เรื่องบนเตียงนี่ไม่เด็กเลย” ชิตตะวันบอกออกมายกใหญ่ เมื่อรู้สึกเสียหน้าอย่างมากที่เสียท่าให้กับเด็กสาวแบบนั้น “แล้ว...อีกคนล่ะ” “ใคร? ไอ้หมอนั่นเหรอ คงนอนตายอยู่ไหนสักที่” “ไม่ใช่ ผู้หญิงอีกคน” เซบาสเตียนอดที่จะถามถึงโนเบลไม่ได้ เพราะเขาเองก็เจอมาหนัก เมื่อเอาแต่คิดว่าผู้หญิงที่เขาไปซื้อมาเมื่อวานนั้นคือเด็กสาวคนนั้น จนเผลอร่วมรักจนเธอหมดสติกลางอากาศไปเลยทีเดียว “อ่าว ก็เดินตามแกออกไป ไม่ได้ไปต่อกับแกรึไงล่ะ” ชิตตะวันบอกออกมาเพราะเธอเดินตามเซบาสเตียนออกมาแล้วก็ไม่ได้เดินกลับเข้าไปอีก คงไปต่อกับคนอื่นสินะ หึหึ เขาอดคิดไปแบบนั้นไม่ได้ เมื่อดูจากท่าทางและการแต่งตัวเธอเองก็คงไม่ต่างจากเพื่อนของเธอเท่าไหร่ จากนั้นสองหนุ่มก็แยกย้ายกันไปทำงาน เซบาสเตียนนั้นเป็นหมอศัลยกรรมมือหนึ่งของโรงพยาบาลแห่งนี้และมีค่าตัวแพงที่สุดในประเทศด้วย เพราะการรักษาของเขานั้นมีอัตราการสำเร็จถึง 100 เปอร์เซ็นต์เลยทีเดียว ส่วนชิตตะวัน เขาเป็นลูกชายของเจ้าของโรงพยาบาลแห่งนี้ และตอนนี้ก็นั่งทำงานในตำแหน่งรองประธานด้วย ถึงแม้จะทำตัวเหลวไหลในบางครั้ง แต่สองหนุ่มก็มีความรับผิดชอบอย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง ปิ๊บ! เย็นนี้แม่มีนัดทานข้าวกับเพื่อน ถ้าลูกว่างช่วยมารับแม่หน่อยได้ไหม นะแม่จะรออยู่ที่บริษัทของคุณพ่อ ปิ๊บ! แม่จะรอจนกว่าลูกจะมา แม่รู้ว่าตอนเย็นลูกไม่มีคิวผ่าตัด ถือว่าแม่ขอร้อง “เฮ้ออออ” ขณะนั่งทำงานอยู่ เสียงโทรศัพท์ของเซบาสเตียนก็ดังขึ้นมาไม่หยุด เมื่อมารดาของเขาเอาแต่ส่งข้อความมาเพราะเขาไม่ยอมรับสายโทรศัพท์ และเขาเองก็พอรู้ว่ามารดาต้องการอะไรกันแน่ เขาอายุ 35 ปีแล้ว ไม่ต้องการเดินตามรอยเท้าหรือรอยขีดของใคร เขาสามารถใช้ชีวิตและกำหนดชีวิตของตัวเองได้ ยิ่งถ้าเป็นชีวิตคู่ เขาไม่มีทางเดินตามทางที่มารดาของเขาต้องการอย่างแน่นอน “นี่ยัยลูกคนนี้ จะเที่ยงแล้ว ตื่นได้แล้ว” “อื้ออออ คุณแม่ โนเบลง่วง ขอนอนต่ออีกหน่อยนะ” “ไม่ได้! วันนี้แม่มีนัดสำคัญ แกต้องไปด้วย ตื่นได้แล้ว” “ไม่เอา” “ถ้าไม่ตื่น ฉันจะให้พ่อของแกอายัตบัตรให้หมด!” “คุณแม่!” ทางด้านโนเบล พอผิดหวังจากเซบาสเตียนเธอก็นั่งแท็กซี่กลับบ้านทันที เธอเอาแต่คิดถึงร่างใหญ่และหน้าตาอันหล่อเหลาของเขาจนแทบไม่ได้หลับได้นอน และสุดท้ายเธอก็ต้องลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวไปกับมารดาอย่างปฏิเสธไม่ได้ “ทำหน้าตาให้มันดีๆหน่อย แล้วนี่ชุดอะไรห๊ะ ทำไมไม่รู้จักไว้หน้าฉันบ้าง พ่อแกก็เป็นถึง...” “ถ้าคุณแม่จะยังบ่นอีก โนเบลจะกลับแล้วนะคะ” “ยัยลูกคนนี้!”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม