ไม่อยากจากแต่จำใจต้องจาก
“ทำไมต้องทำกันขนาดล่ะ พวกนายใจร้ายเกินไปแล้ว!!!”
ฉันผลักบีเอ็มจนกระเด็นออกไป แต่เขาก็ยังคงยิ้มอยู่ก่อนจะตั้งหลักใหม่แล้วเดินมาดึงฉันเข้าไปกอดอย่างอ่อนโยน ฉันพยายามผลักเขาแต่ไม่เป็นผล
“ใจดีจังเลยนะคะที่รักของเค้า >3_3___< เพราะเมื่อคืนผมสวีทกับเธอแบบสุดๆ ถึงจะแปลกๆอยู่บ้างที่เธอยอมผมง่ายๆ ทั้งที่ปกติเวลาผมแต๊ะอั๋ง ไม่เตะก็ต่อยสองอย่าง แต่เมื่อคืนเธอกลับไม่ขัดขืนแม้แต่นิดเดียว
อ่ะๆ บอกแบบนี้คงคิดลึกล่ะสิ ผมยังไม่ได้ทำอะไรเธอหรอกครับ เมื่อคืนเราสองคนแค่จูบกันเท่านั้น แล้วผมก็ฝากคิสมาร์กเล็กๆน้อยๆไว้ให้เธอเฉยๆ จากนั้นก็นอนกอดกัน ผมยอมรับครับว่าความจริงตอนนั้นผมก็มีอารมณ์ แต่ผมทำไม่ได้ ผมอยากจะถนอมเธอเอาไว้จนกว่าเราสองคนจะแต่งงานกัน เมื่อก่อนผมไม่เคยสนใจเรื่องนี้เลย เห็นเธอครั้งแรกในหัวผมก็คิดแต่เรื่องทำยังไงถึงจะได้เวอร์จิ้นของเธอ ต่อมาความรู้สึกมันก็เปลี่ยน
