พิธีเสร็จเรียบร้อย สองร่างเดินออกมา ขึ้นรถซึ่งกำลังจอดรอรับอยู่ด้านนอก โซฟียาโบกมือให้กับพ่อและญาติพี่น้องของตนเอง แล้วใช้นิ้วกรีดน้ำตาออก ริมฝีปากเม้มแน่น จากนี้ไป ต้องอาศัยอยู่ร่วมชายคาเดียวกับนีเอลแล้ว เธอแค่หวังว่า มันจะไม่มีเรื่องวุ่นวายอะไร ให้ปวดหัว
“นี่..นีเอล”
“ว่าไงเหรอ” เขาหันมาสบตา
เธอช้อนสายตามอง สีหน้าหนักใจ เพราะมีเรื่องติดอยู่ แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยถาม ตอนนี้เป็นสามีภรรยากันแล้ว ไม่อยากเก็บงำความสงสัยเอาไว้อีก
“คาร่า.. รู้หรือเปล่าว่านายแต่งงานกับฉัน” สีหน้าเขาเปลี่ยนไปครู่หนึ่ง แล้วยิ้มกว้าง
“ฉันเลิกกับคาร่าแล้ว เธอรู้ไว้แค่นี้ก็พอ”
“นายแน่ใจแล้วเหรอ ว่าจะไม่มีปัญหาอะไร” เท่าที่รู้มา สองคนนี้ตัวติดกันตลอด จนกระทั่งเมื่อสองปีก่อน คาร่าเดินทางไปเรียนต่อ เพื่อกลับมาช่วยงานของนีเอล
“ไม่มีหรอกเรอา เธออย่ากังวลไปเลย เธอลืมแล้วเหรอว่าเธอคือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของฉันน่ะ”
เ
