...เขาพาผู้หญิงคนนั้นมาทำเรื่องทุเรศบนเตียงที่เรานอนด้วยกัน เขาทำมันได้ยังไง “ว๊าย หน้าด้านเข้ามาทำไมยะ คนเขาจะมีความสุขกัน” ฉันไม่สนใจคำพูดของเธอเลยแม้แต่นิดเดียว คนเดียวที่สนใจคือ เขาคนที่ส่งสายตาว่างเปล่ามาให้ฉันซะมากกว่า “ไวท์ ทำไมทำแบบนี้ ฮึกก โมไม่เข้าใจ” ฉันพยุงตัวให้ลุกขึ้นแล้วค่อยๆเดินเข้าไปหาเขา น้ำตาที่ไหลมาไม่หยุดทำให้ตาฉันพร่าไปหมด **เพี๊ยะ!** หน้าฉันหันไปตามแรงตบ ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาตบหน้าฉันจนปากแตกแต่ไวท์ก็ไม่คิดจะเข้ามาห้ามหรือปกป้องฉันเลย ...เขาหมดรักฉันแล้วใช่มั้ย ฮืออออ “ทำไมเธอหน้าด้านอย่างนี้!! ผู้ชายไม่เล่นด้วยแล้วยังตอแยไม่เลิก” ยัยนั่นจิกหัวฉันขึ้นมาแล้วผลักฉันให้ล้มลง ถ้าเป็นปกติฉันคงสู้ไปแล้วแต่ตอนนี้เรี่ยวแรงที่เคยมีมันหายไปหมด ...มันหายไปพร้อมกับใจของฉัน “ออกไป” เขาไล่ฉันงั้นเหรอ ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองผู้ชายที่ฉันรักมากคนนี้ก่อนที่น้ำตาจะไหลมาอีกครั้ง