หลัวเซียงเซียงกำลังพิจารณารูปวาดที่หลิงหลิงได้มาอย่างใจจดใจจ่อ ยิ่งดูก็ยิ่งรู้สึกว่าช่างเหมือนกันกับสิ่งที่นางเห็นในความฝัน หลิงหลิงเอ่ยว่า
"คุณหนู ไยต้องให้วาดรูปนี้มาเจ้าคะ"
"ข้าอยากแน่ใจอะไรบางอย่าง"
"อะไรหรือเจ้าคะ"
หลัวเซียงเซียงยิ้มแล้วเอ่ยว่า
"ข้าเคยฝันเห็นรูปปั้นนี้ ว่าแต่ว่ารูปปั้นนี้คือใครกันเหรอ"
หลิงหลิงอธิบาย
"เป็นรูปจำลองเทพโชคชะตาเจ้าค่ะ ปกติพวกเราจะเซ่นไหว้เขาเพื่อขอให้ท่านช่วยคุ้มครอง"
"เทพโชคชะตาเหรอ หน้าตาดูไม่น่าเชื่อถือเลย"
หลิงหลิงยิ้ม
"จริง ๆ ก็เป็นรูปปั้นที่มีมานานแล้วพวกเราคงไม่เคยมีใครเห็นว่าเทพโชคชะตาจริง ๆ หน้าตาเป็นเช่นไร แต่ทุกคนก็เชื่อว่านี่คือหน้าตาของเทพผู้นั้นเจ้าค่ะ"
หลัวเซียงเซียงนิ่งคิด ก่อนจะเอ่ยว่า
"หลิงหลิง เช่นนั้นพวกเราก็ออกไปเซ่นไหว้กันเถิด ข้ามีเรื่องอยากจะขอพร"
“คุณหนูมีเรื่องใดในใจหรือเจ้าคะ หรือว่าอยากให้ท่านอ๋องมีใจให้คุณหนู”
หล
