บทที่ 13 จูบทางอ้อม

2272 คำ

เหตุการณ์ก่อนหน้านั้น คนของหลงเฟยเยี่ยที่เขาวางเอาไว้ที่จวนสกุลหลัวรีบมารายงานทันใด "แม่ทัพน้อยหวังม่ามาพบคุณหนูรองพ่ะย่ะค่ะ" เพียงเท่านั้นก็ทำให้หลงเฟยเยี่ยนั่งไม่ติดแล้วด้วยเขาคิดเตลิดไปไกลว่าหลัวเซียงเซียงอาจจะยังคงมีพิษกำหนัดหลงเหลือ ทำให้นางอาจจะตาพร่ามัวคว้าบุรุษอื่นขึ้นเตียง เช่นนั้นชื่อเสียงอันดีงามของชินอ๋องก็ต้องพลอยหมองมัวไปด้วย เพราะเรื่องนี้ทำให้เขารีบปรี่มาหานางถึงจวนสกุลหลัว ทว่าคำถามแรกที่เขาได้ยินจากนางกลับคือคำนี้ "มาทำไม ข้าไม่อยากเห็นหน้าท่าน" ยามนี้เขารู้สึกปวดศีรษะจนจี๊ดขึ้นสู่สมอง เขาสูดลมหายใจเข้าลึกพยายามระงับโทสะ ก่อนจะเอ่ยว่า "ข้ามาเยี่ยมมู่ลี่เอ๋อร์ มิได้มาหาเจ้า" หลัวเซียงเซียงถึงกับยิ้มแป้นออกมา ท่าทางเป็นมิตรมากขึ้นจนเขารู้สึกรับไม่ได้ สิ่งที่นางควรแสดงออกคืออาการหึงหวงออกหน้าออกตาเช่นเดิม มิใช่ท่าทางระริกระรี้ดีใจจนออกนอกหน้าเช่นนี้ "ค่อยยังชั่วหน่อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม