‘ให้ตายเถอะ! นี่เราลืมล็อกประตูให้ท่านตอนออกมา’
“ริษา!”
เสียงทุ่มอุทานอย่างตกใจ เมื่อประตูห้องถูกผลักพร้อมร่างอรชรที่ปรากฏตัวยืนชะงักอยู่ตรงหน้าประตู ใบหน้างามเนียนสวยตอนนี้ซีดเผือดไปถนัดตาเมื่อจ้องมายังเขาและนางแบบสาวที่กำลังอยู่ในท่าปล้ำถอดเสื้อผ้ากันอยู่
“ที่รัก…เรื่องนี้ผมอธิบายได้นะ”
ฟรานเซสรีบผลักร่างได้สัดส่วนของนางแบบสาวที่กำลังแกะกระดุมเสื้อเชิดของเขาออกด้วยความรวดเร็วสงผลให้อีกฝ่ายหงายหลังลงไปกองกับพื้น แต่เขาไม่สนใจกลับตรงมาหาร่างอรชรเพื่ออธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นให้เธอฟัง
“ฉันว่าฉันเข้าใจดีแล้วค่ะ…ขอตัวก่อน”
พูดจบเมริษาก็หมุนตัววิ่งออกจากห้องทำงานไปด้วยความรวดเร็ว
“เดี๋ยว…ริษา โถ่เว้ย!”
ฟรานเซสสบถอย่างหัวเสียก่อนจะหันมาทางร่างได้สัดส่วนของนางแบบสาวซึ่งยังอยู่ในเสื้อผ้าแทบจะสมบูรณ์เหมือนตอนที่มาเพราะเขายังไม่ทันได้ทำอะไรมากไปกว่าให้เธอเป็นฝ่ายเปลื้องผ้าให้ก่อน
“ฉันหมดอารมณ์
