เวลาห้าทุ่มกว่าปุณณ์ก็มายืนอยู่หน้าบ้านหลังใหญ่ของตนเองพร้อมกับกดกริ่งเรียกคนในบ้านให้มาเปิดประตู และรอไม่นานก็มีสาวใช้มาเปิดประตูให้ สาวใช้แปลกใจที่เห็นคุณหนูของบ้านมาถึงเวลาดึกจึงรีบเชิญเข้าบ้านด้วยความเป็นห่วง พอเข้ามาในบ้านสาวใช้ก็ขึ้นไปตามคุณนายของตนลงมา
“หนูมาได้ยังไงลูก” โอบขวัญถามอย่างไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเมื่อเห็นลูกสาวนั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่น และสาวใช้ก็นำน้ำดื่มเย็นๆ เข้ามาให้ลูกสาว
“หนูไม่อยากได้ร้านแล้วค่ะแม่โอบ ปุณณ์ไม่อยากอยู่ที่นั่น ปุณณ์เกลียด” เธอบอกผู้เป็นแม่พร้อมยกแก้วน้ำขึ้นดื่มแก้กระหาย
“ทำไมหนูพูดแบบนั้นลูก ตอนป้าพลอยโทรมาบอกว่าหนูหนีกลับบ้าน แม่ก็ยังไม่อยากเชื่อจนตอนนี้หนูอยู่ตรงหน้าของแม่” นาทีแรกที่เห็นหน้าของลูกสาวนางดีใจ แต่ก็ทำได้แค่ดีใจข้างในไม่กล้าแสดงออกมาทางสีหน้า
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะแม่โอบ ปุณณ์อยู่ไม่ได้ ปุณณ์ยอมแพ้แล้วค่ะ”
“ไหนหนูบอกอยากมีร้านอาหารเป
