เหี้ยมไม่สนใจอาการดิ้นรนของน้องสาวตัวเล็กใต้ร่าง เขาเคลื่อนไล้ซุกไซ้ปลายจมูกโด่งไปกับซอกคอระหงที่บิดส่ายหนีการรุกเร้าของเขา สองมือใหญ่กำไหล่เล็กกักไว้กับเตียง เคราสากและคางขูดถูกซอกคอขาวนวลจนเกิดรอยแดงสลับกับขบเม้ม
“อือ มะ...ไม่นะ ไอ้เหี้ยม ยะ...หยุดเดี๋ยวนี้ อือ...อ่า” แล้วเสียงพูดด่าทอก็กลืนหายเข้าไปในลำคอระหง เมื่อปากหนาเคลื่อนผละจากซอกคอมมาปิดปากน้อยดูดเม้มเคล้าคลึงสอดแทรกเรียวลิ้นสากเข้าไปสำรวจควานรสหวานของสาวเจ้าด้วยความหยาบโลน
“อ่า...ไอ้เหี้ยมคนนี้แหละจะเป็นคนครอบครองทุกอย่างของน้องปุณณ์เอง เมื่อกี้ยั่วมัน อยากนักใช่ไหม เดี๋ยวพี่จัดให้งามๆ น้องพี่ อืม...”
ผละจูบกระด้างของตนออกมาขบเม้มคางสวยแล้วเคลื่อนถูไถไซ้ซอกคอระหงไล่เลื้อยมายังหว่างอกอวบอูม สองมือก็เคลื่อนมาครอบครองสองเต้างามอวบอูมขนาดพอดีมือ บีบขยำเคล้นคลึงฟอนเฟ้นหนักหน่วง ปลายลิ้นร้อนตวัดไล้เลียหยอกเย้ายอดปทุมทั้งสองสลับกัน
