บทที่ 5
1275 คำ
ฟันแหลมคมที่ฝังลงมาบนต้นแขนเต็มแรงจนเห็นเป็นรอยฟันอย่างชัดเจน ทำเอากัปตันเอริกต้องร้องเสียงหลง พร้อมกับสะบัดแขนหนี และนั่นก็เปิดโอกาสให้ธาราดาวิ่งหนีไปได้อย่างรวดเร็ว
“ไอ้บ้ากาม ขอให้เอดส์ถามหาทีเถอะ”
ธาราดาสบถเสียงด่า ขณะวิ่งไปที่ปากซอยอีกครั้ง แต่เมื่อวิ่งมาถึงถนนใหญ่ ก็มีอันต้องชะงักกึก วิ่งไปหลบอยู่ข้างเสาไฟแทบไม่ทัน เมื่อเห็นนักเลงคุมบาร์ทั้งสองคนยืนสูบบุหรี่อยู่ฝั่งตรงข้ามถนน
“บ้าชะมัด ตื้อไม่เลิกเลยหรือยังไง”
หญิงสาวสบถออกมาเบาๆ สายตาจ้องมองนักเลงทั้งสองคนเขม็ง โดยลืมนึกถึงกัปตันเอริกที่กำลังเดินเร็วๆ ตามมาตะครุบตัวเธอไว้อีกครั้ง
“คุณกำลังหนีใครอยู่ ธารา”
น้ำเสียงที่เค้นถามห้วนจัด กอปรกับมือใหญ่ที่จับยึดต้นแขนไว้แน่น ทำเอาธาราดาถึงกับสะดุ้งเฮือก หันมามองเจ้าของน้ำเสียงห้วนๆ อีกครั้ง พร้อมกับถามว่า
“โรงแรมของคุณอยู่ที่ไหน”
“ถามทำไม ตกลง คุณยอมขายให้ผมแล้วใช่ไหม”
แทนที่จะตอบคำถาม กัปตันเอริกกลับย้อนถามเสียงเยาะ ดวงตาคมกริบจ้องมองธาราดาเขม็ง ดูเหมือนหญิงสาวกำลังหนีใครบางคนอยู่ แต่เขาก็ไม่คิดเอ่ยถาม นอกจากเก็บอาการสงสัยไว้ในใจ
เมื่อไม่ได้รับคำตอบตามที่ต้องการ ธาราดาก็ตีหน้าบึ้ง หันมาตวาดแว้ดทันที
“ถามว่าโรงแรมอยู่ที่ไหน บอกมาเดี๋ยวนี้”
“ทำไม คุณต้องการให้ผมมอบเจ้านี่ให้คุณแล้วใช่ไหม”
ไม่ได้ถามปากเปล่า กัปตันเอริกได้กดกายแข็งขึงให้เสียดสีกับเรือนร่างอรชรอย่างยั่วยวน พร้อมกันนั้นก็ยกมือลูบไล้ไปทั่วบ่าเนียนเปล่าเปลือยด้วย
ธาราดากำลังจะตวาดพรุสวาทอีกรอบ แต่พอหันไปมองข้างหลังตัวเอง และเห็นนักเลงคุมบาร์เดินข้ามถนนมาฝั่งเดียวกันกับเธอ ก็รีบพยักหน้าตอบรับรัวเร็ว
“ใช่ พาฉันไปโรงแรมของคุณเดี๋ยวนี้
“ตกลง ทนหน่อยนะคุณโส โรงแรมผมอยู่ห่างจากนี้ไปราวๆ ห้าสิบเมตรเห็นจะได้ อีกไม่กี่นาทีผมก็จะมอบเจ้านี่ให้จมดิ่งเข้าไปอยู่ในตัวคุณแล้ว”
ธาราดาไม่ได้ฟังว่ากัปตันเอริกเอ่ยพูดว่าอย่างไรบ้าง พอนักเลงทั้งสองเดินเข้ามาใกล้ ก็โอบแขนไปรอบเอวหนา แล้วออกคำสั่งกับกัปตันหนุ่มทันที
“พาฉันไปโรงแรมของคุณได้แล้ว”
“ตามบัญชาเลยคุณโส”
ธาราดาออกเดินตามกัปตันเอริก แสร้งทำเป็นซบหน้ากับต้นแขนแข็งแกร่งของอีกฝ่าย เพื่อไม่ให้นักเลงทั้งสองเห็นหน้าเธอได้ชัดเจน
ขณะเดินตามกัปตันเอริกไปยังโรงแรมของเขา ธาราดาไม่ได้คิดว่าคำตอบรับของเธอในก่อนหน้านี้ ที่ตอบรับเพื่อเอาตัวให้รอดพ้นจากสถานการณ์อันคับขัน จะนำความยุ่งยากมาให้กับตัวเธอในภายหลัง
ทว่ากัปตันเอริกไม่ได้คิดเช่นนั้น นาทีนี้เขาต้องการหาหญิงบริการมาพิสูจน์ความช่ำชองของตนเอง และเหนือสิ่งอื่นใด ตอนนี้ร่างอรชรในชุดแนบเนื้อเกาะอกสีดำ กำลังทำให้เลือดในกายของเขาร้อนระอุอย่างเต็มที่ กายแข็งขึงค่อยๆ ชูชันอยู่ภายในกางเกงจนเขาปวดหนึบแทบจะก้าวเดินไม่ไหว ต้องนับหนึ่งถึงสิบพร้อมกับสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ เพื่อระงับความต้องการที่กำลังจะปะทุเดือดของตนเอง ซึ่งเขาสาบานได้ว่าเขาไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน แค่เพียงถูกผู้หญิงโผเข้ามากอดและกดเรียวปากกับริมฝีปากของเขา โดยที่เขาไม่ทันได้จูบตอบด้วยซ้ำไป แต่ก็สามารถปลุกเรือนกายของเขาให้ร้อนฉ่าได้ในฉับพลัน
ธาราดาวาดวางแผนอยู่ในใจว่า ทันทีที่ไปถึงโรงแรมหรูหราระดับห้าดาว ที่กัปตันเอริกพักอาศัยอยู่ ก็จะหาโอกาสหลบหนีกลับไปที่โรงแรงของเธอบ้าง ซึ่งป่านนี้ผู้กองธีทัชคงรอด้วยความเป็นห่วง
แต่ทุกอย่างไม่ได้เป็นไปตามที่หญิงสาวคิดไว้ นักเลงคุมบาร์ทั้งสองคนยังกัดไม่เลิก พอเห็นหญิงสาวเดินผ่านหน้าไปพร้อมๆ กับกัปตันเอริก พวกมันก็ยังคงเดินตามห่างๆ ไปจนถึงโรงแรมที่พัก ราวกับต้องการความมั่นใจว่าหญิงสาวเป็นหญิงขายบริการจริงๆ ไม่ได้เป็นสายสืบเหมือนที่พวกมันสงสัยตั้งแต่แรกเริ่ม จึงตามติดไม่เลิกจวบจนกระทั่งธาราดากับกัปตันเอริกเดินเข้าไปในลิฟต์ด้วยกันแล้ว พวกมันจึงล่าถอยในที่สุด
“บ้าจริงๆ เกาะติดซะยิ่งกว่าตังเมอีก”
ธาราดาบ่นพึมพำ พอเข้ามาในลิฟต์ได้แล้ว ก็ยื่นมือไปกดปุ่มให้ลิฟต์หยุดที่ชั้นสอง กัปตันเอริกเห็นเช่นนั้นก็เอ่ยถามในทันที
“ทำอะไรของคุณ”
“อ้าว ไม่เห็นหรือยังไงว่าฉันกดปุ่มเลขสอง”
“ห้องของผมอยู่ชั้นเก้า” กัปตันเอริกตอบเสียงเข้ม พร้อมกับยื่นมือไปกดปุ่มเลขเก้าบ้าง
“นั่นมันเรื่องของคุณ...คุณจะพักอยู่ชั้นไหนฉันไม่สนใจ”
“หมายความว่าคุณกำลังจะเบี้ยวผมยังงั้นหรือคุณโส”
“เอะ! ก็บอกแล้วยังไง ว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว”
“ถ้าไม่ใช่แล้วคุณเป็นใคร เป็นตำรวจในคราบของโสเภณียังงั้นรึ”
กัปตันเอริกเค้นเสียงถามอย่างเหน็บแนม หากบอกว่าคนตรงหน้าเขาเป็นตำรวจจริง เขาเชื่อไม่ลงเด็ดขาด เพราะดูจากการแต่งตัวและการแสดงออกของเธอแล้ว บ่งบอกให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเธอเป็นโสเภณี
ทางด้านของธาราดาถึงกับตกใจในคำพูดเหน็บแนมของอีกฝ่าย แม้เธอจะไม่ใช่ตำรวจ แต่สิ่งที่เธอกำลังทำอยู่ก็ไม่ได้ไกลจากคำพูดของกัปตันเอริกสักเท่าไร แต่ถึงจะตกใจมากเพียงใด ก็พยายามปรับสีหน้าให้เป็นปกติ แล้วเค้นเสียงโกหกต่อ
“ฉันเป็นแค่เพียงนักท่องเที่ยวคนหนึ่งเท่านั้น คุณอย่ามาพูดอะไรน้ำเน่าหน่อยเลย”
“ถ้ายังงั้นคุณก็เป็นโสเภณีในคราบของนักท่องเที่ยว”
กัปตันเอริกปักใจเชื่อเช่นนั้น เพราะตั้งแต่เดินทางมาเยือนพัทยา เขาถูกหญิงขายบริการในคราบของนักท่องเที่ยว เสนอขายตัวให้กับเขาหลายคนแล้ว
“นี่คุณ ในหัวสมองของคุณมีแค่เพียงเรื่องเซ็กหรือยังไง คุณถึงมองพวกฉัน และมองผู้หญิงไทยในแง่ลบอยู่ตลอดเวลา”
ธาราดาอดไม่ได้ จึงเค้นเสียงด่ากลับด้วยความโมโห และด้วยมัวแต่หงุดหงิดใจที่ถูกคนตรงหน้าดูถูกผู้หญิงไทยซะเหลือเกิน จึงไม่รู้ว่าตนเองถูกมือใหญ่กำข้อมือเล็กไว้แน่น แล้วพาเดินออกจากลิฟต์ที่วิ่งมาถึงชั้นเก้าแล้ว และพาตรงไปยังห้องสูทหรูหราของเขา
“ขอโทษ ที่ทำให้คุณคิดแบบนั้น แต่คุณเองก็แสดงออกให้เห็นเองไม่ใช่หรือว่าเป็นคุณโส ต้องให้ผมทบทวนความจำให้ไหมว่าคุณเป็นฝ่ายกระโจนเข้ามากอดและจูบผมเอง และต้องให้เตือนไหมว่าคุณเป็นฝ่ายตอบตกลงว่าจะมาทำที่เหลือต่อในห้องของผม”
กัปตันเอริกนึกดีใจที่ธาราดามัวแต่ทะเลาะกับเขา จนไม่รู้ตัวว่าถูกพาเข้ามาอยู่ในห้องนอนของเขาเรียบร้อยแล้ว
- ผู้เขียน
