บทที่ 4

1208 คำ
พอสาวสวยสุดเซ็กซี่ ตีสีหน้างุนงง ขมวดคิ้วเข้าหากันให้ยุ่ง กัปตันเอริกก็เข้าใจผิดคิดว่าอีกฝ่ายกำลังแกล้งเล่นตัวเพื่อโกงราคากับลูกค้า             “ใช่คุณโส ดูเหมือนคุณจะลืมชื่อของตัวเอง จะให้ผมเรียกเต็มๆ ไหมว่าคุณโสเภณี!”             ธาราดาหน้าตึง เมื่อถูกเรียกด้วยคำว่าโสเภณีอย่างชัดเจน “ฉันไม่ได้เป็นโสเภณี”             “ไม่ได้เป็นโสเภณี?” คราวนี้กัปตันเอริกเป็นฝ่ายทวนคำด้วยน้ำเสียงติดเยาะหยัน ก่อนจะเค้นเสียงถามต่อ “เมื่อสักครู่คุณพูดเองไม่ใช่หรือว่าตามหาผมทั้งคืน ผมเองก็เพิ่งรู้ตัวว่าถูกโสเภณีปลายแถวตามหาอยู่ สาบานได้ว่า ถ้ารู้ว่ามีโสเภณีเซ็กซี่อย่างคุณกำลังตามตะครุบผมอยู่ ผมไม่เสียเวลามาหาโสเภณีที่บาร์แห่งนี้หรอก” ธาราดาไม่ได้ฟังว่าผู้ชายคนนี้พูดว่าอะไรบ้าง แต่กลับหูผึงในประโยคท้ายของเขา “คุณมาซื้อบริการโส...เอ่อ...เด็กสาวๆ ที่นี่หรือคะ” “ใช่ ผมเพิ่งจ่ายเงินไปหมาดๆ แต่ตอนนี้ผมเปลี่ยนใจแล้ว อยากหิ้วคุณแทนโสเภณีที่ยังไม่เห็นแม้แต่หน้า” กัปตันเอริกยอมรับว่าชักจะติดใจกับโสเภณีสุดเซ็กซี่ที่ยืนอยู่ตรงหน้า นาทีนี้เขาไม่สนใจแล้วว่าหญิงสาวจะบริสุทธิ์ผุดผ่องหรือไม่ ไม่สนใจว่าเธอจะเจนสนามมากเพียงใด เขารู้แค่ว่าหญิงสาวคนนี้ คนที่เขารู้จักแค่ว่าชื่อธารา กำลังปลุกอารมณ์รักที่ถูกซุกซ่อนอยู่ข้างในกายของเขาให้ลุกฮือขึ้นมา แค่เพียงถูกเธอกดจุมพิตและบดเบียดเรือนร่างเซ็กซี่ลงมาเสียดสีกับเรือนกายของเขา ธาราดาไม่ได้สนใจมองสีหน้าของคนตรงหน้า ว่ากำลังเผยความหิวกระหายในตัวเธอให้เห็นอย่างชัดเจน เธอจ้องมองเข้าไปในบาร์เขม็ง พยายามเก็บรายละเอียดเท่าที่จะมองเห็นไว้ให้ได้มากที่สุด ไม่แน่! บาร์แห่งนี้อาจจะเป็นเครือข่ายเดียวกันกับบาร์ที่เธอเพิ่งเข้าไปสอดแนมเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา “คุณจ่ายไปเท่าไร” ธาราดาถามเสียงห้วน เพื่อรวบรวมข้อมูลในการทำงาน แต่กัปตันเอริกไม่รู้ และเข้าใจไปอีกทาง “ทำไม โสเภณีปลายแถว ผ่านสนามรบมาอย่างเจนจัดเหมือนคุณ ต้องการเสนอราคาเดียวกันกับสาวบริสุทธิ์ในบาร์นี้ยังงั้นหรือ” “เอะ! ก็บอกแล้วยังไงว่าฉันไม่ใช่โสเภณี” ธาราดาตวาดกลับอีกครั้ง พร้อมกับเดินหนีอย่างรวดเร็ว แต่กัปตันเอริกมีหรือจะปล่อยให้ธาราดาเดินหนีไปได้ง่ายๆ เมื่อชื่นชอบธาราดา ซึ่งตนเองเข้าใจว่าเป็นโสเภณีที่สามารถใช้เงินซื้อได้ กัปตันเอริกก็ต้องการซื้อตัวหญิงสาวให้ไปดับไฟสวาทที่กำลังระอุขึ้นให้มอดดับลง  “จะทิ้งกันง่ายๆ แบบนี้หรือคุณโส ไม่เห็นหรือยังไงว่าคุณกำลังทำให้เลือดอุ่นๆ ในตัวของผมเริ่มระอุขึ้นทุกนาทีแล้ว”             พอคว้าตัวธาราดาได้แล้ว กัปตันเอริกก็เลื่อนไปจับมือเล็กให้มาสัมผัสกับเรือนกายแข็งขึงภายใต้กางเกงเนื้อดีของเขา และไม่ใช่แค่ให้สัมผัสเท่านั้น มือใหญ่เพิ่มน้ำหนักในการกดทาบทับกับมือเล็ก ให้หญิงสาวได้สัมผัสกับกายแข็งขึงของเขาอย่างหนักหน่วง             “ไอ้บ้า! ปล่อยมือฉันนะ”             ธาราดาสะบัดมือหนี ทั้งโกรธทั้งอายที่ถูกจับมือเล็กให้ไปสัมผัสกับความใหญ่โตของกายแข็งขึงที่ประกาศความเป็นบุรุษเพศอย่างเต็มที่             พอธาราดาสะบัดมือหนีได้ กัปตันเอริก็คว้าให้มาสัมผัสใหม่อีกครั้ง และคราวนี้กระตุ้นเลือดในกายของตนเองให้ร้อนฉ่ากว่าเดิมด้วยการจับมือเล็กให้ขยับลูบไล้ไปตามความใหญ่โตของกายแข็งขึงด้วย             คราวนี้เมื่อกระชากมือหนีไม่ได้ ธาราดาก็กัดฟันแน่น จ้องมองคนตรงหน้าเขม็ง เค้นเสียงขู่ลอดไรฟัน เพราะความโกรธจัด             “สาบานได้ ถ้ามีปืนอยู่ในมือ ฉันจะยิงไอ้นั่นของคุณให้กระจุย ไม่ต้องมีโอกาสได้สืบพันธุ์อีกต่อไป”             “ถ้ายังงั้นผมคงต้องขอบคุณพระเจ้า ที่ไม่ได้ส่งปืนให้กับคุณในตอนนี้”             กัปตันเอริกโต้กลับอย่างเห็นเป็นเรื่องสนุก ยิ่งได้ทะเลาะกับธาราดา ก็ยิ่งรู้สึกสนุก ยิ่งได้ทอดสายตาจ้องมองเรียวปากอิ่มสีกุหลาบ ที่ยังไม่ได้สัมผัสรสชาติความหวานฉ่ำจริงๆ ก็ยิ่งอยากพิสูจน์ความหวานในทุกวินาที และยิ่งได้เห็นเนินหน้าอกขาวผ่องอวบอิ่มที่โผล่พ้นขอบเสื้อเกาะอกสีดำ ซึ่งกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหอบหายใจของผู้เป็นเจ้าของ ก็ยิ่งอยากฝังจมูกและริมฝีปากเข้าไปดอมดมตักตวงความหวานจากปทุมถันคู่นี้             และก่อนที่ธาราดากับกัปตันเอริกจะโต้เถียงกันไปมากกว่านี้ ไอ้เบิ้มซึ่งกำลังจะพาเนื้อสดที่กัปตันเอริกตกลงซื้อตัวไว้ไปส่งที่โรงแรม พอเดินออกมาด้านหน้าบาร์ เห็นกัปตันเอริกกำลังโต้เถียงกับธาราดาอยู่ ซึ่งแน่นอนว่าไอ้เบิ้มก็มองไม่ต่างจากที่กัปตันหนุ่มมองหญิงสาวคือ เป็นหญิงขายบริการเช่นเดียวกัน ก็เอ่ยทักลูกค้าของตนเองด้วยความแปลกใจ             “อ้าว! คุณ จะรอรับเด็กของคุณไปพร้อมกันเลยหรือครับ”             กัปตันเอริกหันมามองตามเสียงที่เอ่ยทัก ก่อนจะเอ่ยปฏิเสธเนื้อสดที่ได้ตกลงซื้อไว้ “ไม่ต้องแล้ว ผมได้ผู้หญิงที่ผมต้องการแล้ว”             “หมายความว่าจะยกเลิกการใช้บริการเด็กของผมหรือครับ” ไอ้เบิ้มเอ่ยถามไม่เต็มเสียงนัก เพราะกลัวจะถูกเรียกเก็บเงินคืน             กัปตันเอริกพยักหน้ารับ ก่อนจะเอ่ยตอบ “ใช่ ผมไม่ต้องการเด็กของคุณแล้ว”             “คุณเป็นคนยกเลิกเองนะครับ เพราะฉะนั้น ผมไม่ค*****นให้กับคุณนะครับ”             “ไม่เป็นไร ยกให้” กัปตันเอริกตอบอย่างไม่สนใจ ไม่ได้รู้สึกเสียดายเงินที่เสียไป “มักมาก บ้ากาม เพราะมีนักท่องเที่ยวเหมือนคุณเต็มพัทยา จึงทำให้เด็กสาวๆ ต้องถูกหลอกมาขายตัวมากมายนับไม่ถ้วน” ธาราดาอดไม่ไหว เค้นเสียงด่ากัปตันเอริกด้วยความโกรธจัด ขณะเดียวกันก็พยายามดิ้นหนีให้หลุดพ้นจากมือใหญ่ที่จับยึดเอวเล็กเธอไว้แน่น กัปตันเอริกยักไหล่กับคำด่าของหญิงสาว ก่อนจะเค้นเสียงยอกย้อนกลับคืนบ้าง “ก็ถ้าไม่มีคนมาแร่ขายเหมือนคุณ ผมก็ไม่มีทางซื้อเหมือนกัน” “ฉันไม่ได้ขายอะไรทั้งนั้น” หญิงสาวตวาดด้วยความโมโห “ผมซื้อเด็กคนนั้นห้าพันบาทต่อชั่วโมง คุณจะขายเท่าไร เสนอราคาสิ ธารา ผมยอมสู้หมดหน้าตัก ขอแค่เพียงได้จูบคุณให้ทั่วตัวก็พอ” “ไม่ ฉันได้ขายตัว ได้ยินไหม” ธาราดาย้ำคำเสียงห้วนจัด อาศัยจังหวะที่กัปตันเอริกกำลังเผลอ ก้มหน้ากัดลงไปบนต้นแขนของอีกฝ่ายเต็มแรง “โอ๊ย! ยัยหมาบ้า!”  
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม