“คุณพ่อหรือคะ... พี่รามมีคุณพ่อด้วยหรือคะ แต่เท่าที่พราวรู้มา พี่รามตัวคนเดียว เป็นคนเร่ร่อนนี่...” ใบหน้างามเต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถามร้อยกว่าตัว “อ๋อ นั่นคงเป็นตอนคุณรามเธอหนีออกจากบ้านไปมั้งคะ เธอหนีไปตั้งเกือบสิบปี เพราะทะเลาะกับคุณอำพลเรื่องที่ท่านจะมีภรรยาใหม่ แล้วคุณรามไม่ยอม” ความรู้ใหม่ ๆ เกิดขึ้นในหัวเพียบ ตอนนี้พราวฟ้ารู้สึกเหมือนโลกกำลังจะแตก รามิลโกหกทุกคนจริง ๆ หลอกว่าตัวเองไม่มีอะไรเลยมาตลอดเกือบสิบปี “แล้วยังไงต่อคะป้าลำดวน...” “ก็ไม่ยังไงหรอกค่ะ คุณรามเธอก็เลยหนีไป จนเมื่อสี่ปีที่แล้วเธอก็กลับมา และก็อยู่ที่นี่มาตลอด ช่วยคุณอำพลทำงานอย่างขยันขันแข็ง จนคุณท่านทั้งปลื้มใจและแปลกใจสุด ๆ” คำบอกเล่าของป้าลำดวนไม่ต่างอะไรจากลูกกุญแจที่ช่วยไขลิ้นชักความกังขาจนหมดสิ้น ตอนนี้แสงสว่างเพียบเลยที่อยู่ในหัวของหล่อน ยินดีไม่น้อยกับชีวิตของรามิล... แต่ก็เกลียดเขาไม่น้อยที่โกหกได้อ