“กระดาษอะไรครับ คงไม่ใช่...”
“ใช่ครับ นี่คือหนังสือสัญญาซื้อ - ขายที่ดิน...”
สมชายระบายยิ้มดังเดิม ก่อนจะส่งปากกาให้กับกำนันพลกิจ และเลื่อนเอกสารแผ่นหนึ่งให้เซ็นชื่อ กำนันไม่มีทางเลือกจึงต้องทำตาม
“นี่อีกแผ่นหนึ่งครับ...”
มือคร้ามแดดของกำนันที่กำลังส่งปากกาคืนให้สมชายชะงักกลางอากาศ ก้มมองกระดาษอีกแผ่นที่ถูกเลื่อนมาให้ตรงหน้าอย่างสงสัย กำลังจะเอ่ยถาม แต่สมชายชิงตอบซะก่อน
“มันคือสัญญาซื้อ - ขายลูกสาวของกำนันไงครับ...”
ศักดิ์ศรีที่รักหนักรักหนาถูกลบจนสิ้นกับคำพูดที่เต็มไปด้วยการดูถูกเหยียดหยามของผู้ชายตรงหน้า กำนันกัดฟันแน่น ขบกรามจนเป็นสันนูนเป่งเพื่อสะกดโทสะเอาไว้
เขาไม่มีทางเลือก... กำนันพลกิจท่องไว้ในใจ
“จะเปลี่ยนใจก็ได้นะครับ เพราะตอนนี้เจ้านายของผมท่านมีคนมาเสนอที่พร้อมของแถมหลายเจ้าทีเดียว”
สมชายหย่อนระเบิดเวลาอีกครั้ง และในที่สุดกำนันก็จรดปลายปากกาเซ็นชื่อลงไปในสัญญานั้นโด
