ตอนที่ 6
1113 คำ
บทที่ 6
แทนที่เธอจะทำงานให้สำเร็จลุล่วงแต่กลับถูกขัดจังหวะด้วยสัมผัสแสนหวามจากเจ้าของคฤหาสน์หลังงามผู้เป็นเสมือนเจ้าชีวิตของเธอเสียนี่ ภัสราทำสีหน้าไม่ถูก ใจหนึ่งก็รู้สึกว่ามันเร็วเกินไปแต่อีกใจก็อยากลิ้มลองรสจูบจากคนที่อยากสอนเธออีกครั้ง
“เวลาจูบเธอต้องอ้าปากให้กว้างกว่านี้”
“แต่นี่มันไม่ใช่งานของฉันเลยนะคะ”
“คิดเสียว่าเธอต้องทำตามความต้องการของฉัน”
“แต่ว่า...”
ปากที่กำลังจะอ้าออกเพื่อโต้แย้งถูกปิดไว้แนบสนิทอีกครั้งด้วยริมฝีปากของเขาที่เหมือนกับประจุไฟฟ้าขั้วบวกเวลาเจอกับประจุไฟฟ้าขั้วลบ มันดึงดูดเข้าหากันโดยอัตโนมัติ
ภัสราเคลิบเคลิ้มไปกับลิ้นของเขาที่ดุนดันอยู่ภายในอุ้งปากโดยไม่รู้ตัว หญิงสาวรู้สึกว่าตัวเองกำลังเอนเอียงไปกับมือไม้ของดมิทรีที่กำลังลูบโลมไปตามแผ่นหลังจนมันบรรจบลงที่ตะขอบราเซีย
“คุณดมิทรี”
หญิงสาวมีอาการตกใจเมื่อรู้ตัวว่าชุดชั้นในของเธอเลื่อนหลุดลงไปในอ่างน้ำวน เธอผละห่างจากร่างสูงและพยายามรั้งชุดชั้นในกลับมาสวมใส่ใหม่แต่มันกลับจมหายไปในน้ำ
ภัสราฉวยมันไว้ไม่ทันและไม่ได้ระแวดระวังเลยว่าอกสวยกลมกลึงทั้งสองเด้งขึ้นลงอวดสายตาของดมิทรีที่มองด้วยความตกตะลึง หญิงสาวมัวแต่หันไปมาโดยไม่รู้ว่ามีสายตาคู่คมกำลังจ้องมองอยู่
“คุณดมิทรี”
พอรู้สึกตัวว่าอกอวบสล้างของเธอไร้อาภรณ์ปกปิดก็รีบเอามือทั้งสองป้องไว้แต่ถูกดมิทรีจับข้อมือเรียวบางให้แนบลงข้างลำตัว
“เวอร์เน็ตตา” เขาครางเหมือนละเมอขณะจับข้อมือทั้งสองของหญิงสาว ภัสรานิ่งงัน ในกายร้อนเหมือนมีไฟนาบ ดมิทรีกวาดสายไปทั่วเรือนร่างงาม เธอหายใจหอบและมันทำให้ทรวงอกแสนสวยที่มีขนาดใหญ่เกินตัวกระเพื่อมขึ้นลงอย่างเห็นได้ชัด
“เวอร์เน็ตตา...มันสวยเหลือเกิน”
เขาเอ่ยออกมา เป็นคำพูดที่ไม่เคยเอ่ยกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ภัสราเอียงอาย นึกอีกทีก็อยากโกรธแต่ก็ทำใจให้เกลียดเขาไม่ได้สักที
“ปล่อยเถอะค่ะ คุณดมิทรี...ฉันไม่ชินเลยนะคะแบบนี้”
“ต่อไปเธอคงต้องทำตัวให้ชินแล้วล่ะ”
มหาเศรษฐีหนุ่มปล่อยข้อมือบางให้เป็นอิสระแต่มือซุกซนของเขากลับเลื่อนมากอบกำสองเต้าที่กำลังไหวกระเพื่อม
“คะ...คุณดมิทรี”
ภัสราเสียงสั่น ดมิทรีเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้เห็นเธอถึงเนื้อในแบบใกล้ชิดและชัดเจน ร่างบางยังนั่งคร่อมอยู่บนตัวเขา แกนกายของเธอที่อยู่ใต้น้ำยังมีแพนตี้ตัวเล็กปกปิดอยู่ แต่เนื้อผ้าบางทำให้เธอสัมผัสได้ถึงความขึงขังของเขาที่กำลังเสียดสีอยู่ตรงกลางระหว่างซอกขาของเธอ
หญิงสาววางมือลงบนบ่าของเขาอีกครั้ง ชายหนุ่มเริ่มสัมผัสลูบไล้โนมเนื้ออวบอิ่มทั้งสองข้างและเริ้มเคล้นคลึงหนักขึ้น เหมือนมีประจุไฟฟ้าวิ่งอยู่ในกายของหญิงสาว ภัสรากัดปากตัวเองเบา ๆ และจิกปลายเล็บลงบนบ่าของเขาพร้อมทั้งร้องครางออกมาว่า
“อูว...คุณดมิทรี...อา...”
ดมิทรีเคล้นเนื้อนิ่มของสองเต้าก่อนจะหมุนวนปลายนิ้วบนยอดถันสีแดงระเรื่อ มันทำให้ภัสราแทบขาดใจเพราะเป็นส่วนอ่อนไหวอย่างที่สุดสำหรับเธอ
เสียงซี๊ดเบา ๆ หลุดออกมาจากปากของหญิงสาว รุ่มร้อนที่แกนกายอย่างประหลาด เธอเผลอบดเบียดบั้นท้ายกับท่อนขาแข็งแรงของเขาจนน้ำในอ่างไหวกระเพื่อมแรงขึ้น
“เวอร์เน็ตตา...อา”
เขาคงปล่อยให้เธอโกรธและหาเรื่องกลับเมืองไทยไม่ได้เสียแล้ว จากที่คิดว่าเบนจามิน ผู้ช่วยตัวแสบเอาภาระมาให้กลับกลายเป็นว่าเขาได้ค้นพบความรู้สึกใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้น
มันรวดเร็วมากจนน่าตกใจ เขาห่างจากผู้หญิงมาไม่นานเท่าไหร่ แต่สำหรับภัสราแล้ว เธอทำให้ร่างกายของเขาโหยหาอย่างประหลาด จากที่ใช้มือเคล้นคลึงสองเต้าภูเขาไฟก็เลื่อนใบหน้าหล่อเหลาเข้าไปใกล้และลองชิมความหวานจากยอดถันสีสวยด้วยปากหยักหนา
“อูวว...อืม...คุณดมิทรี”
ภัสราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ร่างของเธอเหมือนถูกแผดเผาด้วยไฟร้อน แต่มันเป็นไฟอารมณ์ที่กำลังลุกช่วงจากการปลุกเร้าของมหาเศรษฐีหนุ่ม และดมิทรีก็หยุดตัวเองไม่ได้เลยที่จะชิมรสหวานจากสองเต้า เฟ้นฟอนด้วยใบหน้าเหมือนเขาพลัดตกลงไปอยู่กลางดงดอกไม้
“คุณดมิทรี...ซี๊ดดด...อ๊า...อ๊า”
หญิงสาวราวกับถูกบีบอัดด้วยอารมณ์ใคร่ที่พุ่งทะลักขึ้นมาจนล้น ดมิทรีดูดกลืนที่ปลายของสองเต้าชูชัน มันแข็งเป็นไตสู้ปากของชายหนุ่มที่กลืนเข้าไปและดูดมันเบา ๆ สลับกับหนักหน่วงทำเอาร่างเล็กสั่นเทิ้ม
“ซี๊ดด...อา...อา...”
หญิงสาวสอดมือเข้าไปในกลุ่มเรือนผมสีบรูเน็ตของชายหนุ่ม เขายังคงเฟ้นฟอนอยู่กับสองเต้ากลมกลึงราวกับยังกินอาหารรสเลิศไม่ยอมอิ่มเอม
“คุณดมิทรี...ได้โปรด...ได้โปรด”
ภัสราร้องคราง เสียงของเธอเบาหวิวเหมือนท่าทีกระมิดกระเมี้ยน ดูเหมือนเธอยังไม่ปลดปล่อยอารมณ์ออกมาเต็มที่กระทั่งดมิทรีเลื่อนใบหน้าออกจากเนื้อกลมกลึง ชายหนุ่มเปลี่ยนให้หญิงสาวกลับไปอยู่ใต้ร่างของเขา เธอดูตกใจเล็กน้อย แต่อารมณ์หวั่นกลัวอย่างคราวแรกหายไปจนหมดแล้ว
“เวอร์เน็ตตา...ฉันว่าแบบนี้ดีกว่าให้ป้าเธอเอาเงินมาใช้หนี้เป็นไหน ๆ”
“ป้าดวงค*****นคุณแน่ ๆ ค่ะ คุณดมิทรี”
ภัสราหายใจหอบขัด เธอขืนตัวเบา ๆ แต่ก็รู้ว่าเขาไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่ ตอนนี้ตัวเธอเปียกปอน เรือนผมยาวลู่ลงแนบศีรษะ ปลายผมทั้งสองลู่ลงไปปิดที่ยอดถันทั้งสอง ดูราวกับว่าเธอคือนางไซเรนแสนสวยกลางมหาสมุทรสำหรับดมิทรี
“ตอนนี้ฉันยังไม่อยากคุยเรื่องหนี้...แต่ฉันอยากคุยเรื่องของเรามากกว่า”
- ผู้เขียน
